زەبوورەکان 67

1 بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە،

[Dem Vorsänger, mit Saitenspiel. Ein Psalm, ein Lied. [Eig. Ein Lied-Psalm] ] Gott sei uns gnädig und segne uns, er lasse sein Angesicht leuchten über [W. mit, bei] uns, (Sela)

2 تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان.

Daß man auf der Erde erkenne deinen Weg, unter allen Nationen deine Rettung!

3 ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

Es werden [O. mögen; so auch v 4 u. 5] dich preisen die Völker, o Gott; es werden [O. mögen; so auch v 4 u. 5] dich preisen die Völker alle.

4 با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت.

Es werden sich freuen und jubeln die Völkerschaften; denn du wirst die Völker richten in Geradheit, und die Völkerschaften auf der Erde, du wirst sie leiten. (Sela)

5 ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

Es werden dich preisen die Völker, o Gott; es werden dich preisen die Völker alle.

6 ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات.

Die Erde gibt ihren Ertrag; Gott, unser Gott, wird uns segnen.

7 خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن.

Gott wird uns segnen, und alle Enden der Erde werden ihn fürchten.