< زەبوورەکان 67 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە، 1
Dem Sangmeister, mit Saitenspielbegleitung. Ein Psalm, ein Lied.
تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان. 2
Elohim sei uns gnädig und segne uns, / Lasse bei uns sein Antlitz leuchten! (Sela)
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. 3
So erkennt man auf Erden deinen Weg, / Dein Heil unter allen Völkern.
با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت. 4
Völker sollen dich preisen, Elohim, / Es sollen dich preisen die Völker alle.
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. 5
Die Leute freun sich und frohlocken, / Daß du die Völker recht regierst / Und die Leute auf Erden leitest. (Sela)
ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات. 6
Völker sollen dich preisen, Elohim, / Es sollen dich preisen die Völker alle.
خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن. 7
Das Land hat seinen Ertrag geschenkt, / Elohim, unser Gott — er hat uns gesegnet. Elohim wird uns auch ferner segnen, / Und fürchten werden ihn alle Enden der Erde.

< زەبوورەکان 67 >