زەبوورەکان 67

1 بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە،

(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os (Sela)

2 تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان.

for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.

3 ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;

4 با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت.

Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, (Sela)

5 ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن.

Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!

6 ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات.

Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,

7 خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن.

Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!