< زەبوورەکان 67 >
بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە، | 1 |
Til Sangmesteren. Med Strengespil. En Salme. En Sang.
تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان. | 2 |
Gud være os naadig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os, (Sela)
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. | 3 |
for at din Vej maa kendes paa Jorden, din Frelse blandt alle Folk.
با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت. | 4 |
Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. | 5 |
Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd paa Jorden. (Sela)
ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات. | 6 |
Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig!
خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن. | 7 |
Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os, Gud velsigne os, saa den vide Jord maa frygte ham!