< زەبوورەکان 67 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئامێرە ژێدارەکان، زەبوورێک، گۆرانییەک. با خودا لەگەڵمان میهرەبان بێت و بەرەکەتدارمان بکات، ڕوخساری خۆیمان بەسەردا بدرەوشێنێتەوە، 1
Til Sangmesteren. Med Strengespil. En Salme. En Sang.
تاکو ڕێگات لەسەر زەوی زانراو بێت، ڕزگاریت لەناو هەموو نەتەوەکان. 2
Gud være os naadig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os, (Sela)
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. 3
for at din Vej maa kendes paa Jorden, din Frelse blandt alle Folk.
با نەتەوەکان دڵخۆش بن و گۆرانی شادی بڵێن، چونکە بە ڕێکی حوکمی خەڵک دەکەیت و ڕێنمایی نەتەوەکانی سەر زەوی دەکەیت. 4
Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;
ئەی خودایە، با گەلان ستایشت بکەن، با هەموو گەلان ستایشت بکەن. 5
Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd paa Jorden. (Sela)
ئینجا زەوی بەروبوومی دەدات، خودا، خودای من، بەرەکەتدارمان دەکات. 6
Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig!
خودا بەرەکەتدارمان دەکات، سەرتاسەری زەوی لێی دەترسن. 7
Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os, Gud velsigne os, saa den vide Jord maa frygte ham!

< زەبوورەکان 67 >