< زەبوورەکان 63 >
زەبوورێکی داودە کاتێک لە چۆڵەوانی یەهودا بوو. ئەی خودایە، تۆ خودای منی، بە پەرۆشم بۆت، گیانم تینووی تۆیە، جەستەم شەیدای تۆیە، لە خاکێکی وشک و ماندوو و بێ ئاو. | 1 |
(En salme af David, da han var i Judas ørken.) Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende, vandløst Land
لە پیرۆزگاکە سەیرم کردوویت و هێز و شکۆمەندی تۆم بینیوە. | 2 |
(således var det, jeg så dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
لەبەر ئەوەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت لە ژیان باشترە، لێوەکانم ستایشت دەکەن. | 3 |
thi din Nåde er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
بە درێژایی ژیانم ستایشت دەکەم، بە ناوی تۆوە دەستم بەرز دەکەمەوە. | 4 |
Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
گیانم تێر دەبێت وەک ئەوەی بە دوگ و چەوری، بە لێوی شادمانەوە دەمم ستایشت دەکات. | 5 |
Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
لەناو نوێنەکەم یادی تۆ دەکەم، بە درێژایی شەو بیر لە تۆ دەکەمەوە، | 6 |
når jeg kommer dig i Hu på mit Leje, i Nattevagterne tænker på dig;
چونکە تۆ هاریکارم بوویت، لەژێر سێبەری باڵەکانت گۆرانی دەڵێم. | 7 |
thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
گیانم بە تۆوە بەندە، دەستی ڕاستی تۆ پشتم دەگرێت. | 8 |
Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
بەڵام ئەوانەی بۆ کوشتنی من دەگەڕێن لەناودەچن، بەرەو ناخی زەوی شۆڕ دەبنەوە. | 9 |
Forgæves står de mig efter livet, i Jordens Dyb skal de synke,
ئەوانە بە دەمی شمشێر دەسپێردرێن و دەبن بە خۆراکی چەقەڵ. | 10 |
gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte.
بەڵام پاشا بە خودا دڵخۆش دەبێت، هەموو ئەوانەی سوێند بە خودا دەخۆن ستایشی دەکەن، چونکە دەمی درۆزنان دادەخرێت. | 11 |
Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.