زەبوورەکان 48
| گۆرانییەک، زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. یەزدان مەزنە و شایانی هەموو ستایشێکە، لە شاری خودامان، لە کێوی پیرۆزی خۆی. | 1 |
En Sang, en Psalme af Koras Børn.
| کێوی سییۆن جوانە لە بەرزاییدا، خۆشی هەموو زەوییە، وەک لووتکەی شاخی چافۆن، شاری پاشای گەورەیە. | 2 |
Herren er stor og saare priselig, i vor Guds Stad, paa hans hellige Bjerg.
| خودا لەناو قەڵاکانی وەک پەناگایەک ناسراوە. | 3 |
Zions Bjerg hæver sig smukt, er det ganske Lands Glæde, yderst imod Nord, den store Konges Stad.
| ئەوەتا پاشاکان هێزیان کۆکردەوە، ئەوەتا پێکەوە هاتنە پێشەوە، | 4 |
Gud i dens Paladser er kendt som en fast Borg.
| کە بینییان تاسان، بە ترسەوە هەڵاتن. | 5 |
Thi se, Kongerne havde samlet sig; de forsvandt til Hobe.
| لەوێ لەرزیان لێهات، ژانیان گرت، وەک ژن لە کاتی منداڵبوون. | 6 |
De saa, straks forundrede de sig; de forfærdedes, de hastede bort.
| وەک کەشتییەکانی تەرشیش تێکت شکاندن، بە بای ڕۆژهەڵات تەفروتونات کردن. | 7 |
Bævelse betog dem der, Angest som en Kvindes, der føder.
| هەروەک بیستمان، ئاواش بینیمان لە شاری یەزدانی سوپاسالار، لە شاری خودامان: «خودا هەتاهەتایە دەیچەسپێنێت.» | 8 |
Ved Østenvejr sønderbryder du Tharsis's Skibe.
| ئەی خودایە، لە ناوەندی پەرستگاکەت بیر لە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت دەکەینەوە. | 9 |
Ligesom vi havde hørt, saaledes saa vi det i den Herre Zebaoths Stad, i vor Guds Stad; Gud befæster den indtil evig Tid. (Sela)
| ئەی خودایە، وەک ناوت ستایشت دەگاتە ئەوپەڕی زەوی، دەستە ڕاستت پڕە لە ڕاستودروستی. | 10 |
O Gud! vi tænke paa din Miskundhed midt i dit Tempel.
| کێوی سییۆن شادمان دەبێت، کچانی یەهودا دڵخۆش دەبن بەهۆی دادوەرییەکانت. | 11 |
O Gud! som dit Navn er, saa er din Pris indtil Jordens Ender; din højre Haand er fuld af Retfærdighed.
| بە دەوری سییۆندا بگەڕێن، بە دەوریدا بسووڕێنەوە، قوللەکانی بژمێرن، | 12 |
Zions Bjerg glæder sig, Judas Døtre fryde sig for dine Dommes Skyld.
| لە شووراکانی وردبنەوە، بڕواننە قەڵاکانی، هەتا بۆ نەوەی داهاتووی باس بکەن. | 13 |
Gaar omkring Zion, rundt omkring den, tæller dens Taarne!
| هەتاهەتایە ئەم خودایە خودامانە، تاکو مردنیش ئەو ڕابەرمانە. | 14 |
Lægger Mærke til dens Mur, betragter nøje dens Paladser, at I kunne fortælle det for den Slægt, som kommer. Thi her er Gud, vor Gud, evindelig og altid, han skal ledsage os til evige Tider.
