زەبوورەکان 47

1 بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، زەبوورێکی کوڕانی قۆرەح. ئەی هەموو نەتەوەکان، چەپڵە لێبدەن، بە هاواری شادییەوە هوتاف بۆ خودا بکێشن.

Dem Musikmeister, von den Korahiten, ein Psalm. Ihr Völker alle, klatscht in die Hände,

2 یەزدانی هەرەبەرز بە سامە، پاشایەکی گەورەیە بەسەر هەموو زەوییەوە.

Denn der HERR, der Höchste, ist furchtbar, ein mächtiger König über die ganze Erde.

3 نەتەوەکانی خستە ژێر دەستمان، گەلانی خستە ژێر پێمان.

Er hat Völker unter unsre Herrschaft gebeugt und Völkerschaften unter unsre Füße;

4 میراتی بۆ هەڵبژاردین، ئەو خاکە کە شانازی نەوەی یاقوبە، ئەوانەی کە ئەو خۆشی ویستن.

er hat uns unser Erbteil auserwählt, den Stolz Jakobs, den er liebt. (SELA)

5 لەناو هوتافی شادی خودا بەرزبووەوە، یەزدان بەرزبووەوە، لەگەڵ دەنگی کەڕەنا.

Aufgefahren ist Gott unter Jauchzen, der HERR beim Schall der Posaunen.

6 گۆرانی ستایش بۆ خودا بڵێن، گۆرانی ستایش، گۆرانی ستایش بۆ پاشامان بڵێن، گۆرانی ستایش.

Lobsinget Gott, lobsinget, lobsingt unserm König, lobsinget!

7 خودا پاشای هەموو زەوییە، هۆنراوەی ستایشی بە گۆرانی بۆ بڵێن.

Denn König der ganzen Erde ist Gott: so singt ihm denn ein kunstvolles Lied!

8 خودا پاشایەتی نەتەوەکان دەکات، خودا لەسەر تەختی پیرۆزی خۆی دادەنیشێت.

Gott ist König geworden über die Völker, Gott hat sich gesetzt auf seinen heiligen Thron.

9 سەروەرانی گەلان وەک گەلی خودای ئیبراهیم کۆبوونەوە، چونکە پاشاکانی زەوی هی خودان، ئەو پایەی زۆر بەرزبووەوە.

Die Edlen der Völker haben sich versammelt als das Volk des Gottes Abrahams; denn Gott sind untertan die Schilde der Erde: hoch erhaben steht er da.