< زەبوورەکان 44 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، هۆنراوەیەکی کوڕانی قۆرەح. خودایە، بە گوێی خۆمان بیستمان، باوباپیرانمان پێیان ڕاگەیاندین، تۆ لە ڕۆژگاری ئەوان، لە ڕۆژگاری کۆن چیت کردووە. 1
In finem. Filiis Core ad intellectum.
بە دەستی خۆت نەتەوەکانت ڕیشەکێش کرد و باوباپیرانی ئێمەت چاند، گەلانت وردوخاش کرد و گەشەت بە باوباپیرانمان دا. 2
Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis.
ئەوان بە شمشێری خۆیان دەستیان بەسەر خاکەکەدا نەگرت، بە بازووی خۆیان سەرکەوتنیان بەدەست نەهێنا، بەڵکو دەستی ڕاستی تۆ بوو، بازووی تۆ بوو، هەروەها ڕووناکی ڕوخساری تۆ بوو، چونکە ئەوانت خۆشویست. 3
Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos; afflixisti populos, et expulisti eos.
تۆ پاشا و خودای منی، تۆی فەرمانی ڕزگاری دەدەیت بۆ یاقوب. 4
Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.
لە ڕێگەی تۆوە دوژمنەکانمان دەبەزێنین، بە ناوی تۆوە ناحەزەکانمان پێشێل دەکەین. 5
Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob.
من پشت بە کەوانەکەم نابەستم، شمشێرەکەم ڕزگارم ناکات. 6
In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
بەڵام تۆ لە دوژمنەکانمان ڕزگارت کردین، تۆ ناحەزەکانی ئێمەت ڕیسوا کرد. 7
Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me:
بە درێژایی ڕۆژ شانازی بە خوداوە دەکەین، هەتاهەتایە ستایشی ناوت دەکەین. 8
salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti.
بەڵام ئێستا وازت لێ هێناوین و ڕیسوات کردین، لەگەڵ سوپاکانمان دەرناچیت. 9
In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
وات لێکردین لەبەر دوژمنەکانمان ڕابکەین، ناحەزەکانمان تاڵانیان کردین. 10
Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.
وەک مەڕ بۆ سەربڕین بەدەستەوەت داین، لەنێو نەتەوەکان پەرشوبڵاوت کردینەوە. 11
Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi.
گەلی خۆتت هەرزان فرۆش کردووە، قازانجت لە فرۆشتنەکەیان نەکردووە. 12
Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos.
لەلای نەتەوەکانی دراوسێمان ئێمەت کردووە بە مایەی ڕیسوایی، بە مایەی گاڵتەجاڕی و سووکایەتی پێکردن لەلای ئەوانەی دەوروبەرمان. 13
Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
ئێمەت کردووە بە پەندی نەتەوەکان، خەڵکی سەریان بادەدەن لە ئاستمان. 14
Posuisti nos opprobrium vicinis nostris; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.
ڕیسواییم بە درێژایی ڕۆژ لەپێشمە، شەرمەزاریم ڕووی داپۆشیوم، 15
Posuisti nos in similitudinem gentibus; commotionem capitis in populis.
لەبەر دەنگی توانج لێدەر و جنێو پێدەرم، لە ڕووی دوژمن و تۆڵەسێنەر. 16
Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me:
ئەمانەمان هەمووی بەسەرهاتووە، لەگەڵ ئەوەشدا تۆمان لەبیر نەکردووە، پەیمانی تۆمان نەشکاندووە. 17
a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis.
دڵمان پاشگەز نەبووەتەوە، پێیەکانمان ڕێگای تۆیان بەرنەداوە. 18
Hæc omnia venerunt super nos; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo.
بەڵام تۆ وردوخاشت کردین و ئێمەت کردە جێگای چەقەڵ، بە سێبەری مەرگ داتپۆشین. 19
Et non recessit retro cor nostrum; et declinasti semitas nostras a via tua:
ئەگەر ناوی خودای خۆمان لەبیر بکردایە، یان دەستمان لەبەر خوداوەندێکی بیانی پان بکردایەوە، 20
quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
ئایا لەلای خودا ئاشکرا نەدەبوو، چونکە هەموو نهێنییەکانی دڵ دەزانێت؟ 21
Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum,
لەگەڵ ئەمەشدا لە پێناوی تۆ بە درێژایی ڕۆژ ڕووبەڕووی مردن دەبینەوە، وەک مەڕ بۆ سەربڕین دادەنرێین. 22
nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die; æstimati sumus sicut oves occisionis.
ئەی پەروەردگار، بەئاگا بە! بۆ خەواڵوو بوویت؟ هەستە! هەتاهەتایە وازمان لێمەهێنە! 23
Exsurge; quare obdormis, Domine? exsurge, et ne repellas in finem.
بۆچی ڕووی خۆتمان لێ دەشاریتەوە؟ بۆچی تەنگانە و چەوسانەوەمان لەبیردەکەیت؟ 24
Quare faciem tuam avertis? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?
گیانمان بەرەو خاک شۆڕ بووەتەوە، سکمان بە زەوییەوە نووساوە. 25
Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra; conglutinatus est in terra venter noster.
ڕاپەڕە! بگە فریامان! لەبەر خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمانکڕەوە. 26
Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum.

< زەبوورەکان 44 >