< زەبوورەکان 44 >

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، هۆنراوەیەکی کوڕانی قۆرەح. خودایە، بە گوێی خۆمان بیستمان، باوباپیرانمان پێیان ڕاگەیاندین، تۆ لە ڕۆژگاری ئەوان، لە ڕۆژگاری کۆن چیت کردووە. 1
To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:
بە دەستی خۆت نەتەوەکانت ڕیشەکێش کرد و باوباپیرانی ئێمەت چاند، گەلانت وردوخاش کرد و گەشەت بە باوباپیرانمان دا. 2
Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:
ئەوان بە شمشێری خۆیان دەستیان بەسەر خاکەکەدا نەگرت، بە بازووی خۆیان سەرکەوتنیان بەدەست نەهێنا، بەڵکو دەستی ڕاستی تۆ بوو، بازووی تۆ بوو، هەروەها ڕووناکی ڕوخساری تۆ بوو، چونکە ئەوانت خۆشویست. 3
For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.
تۆ پاشا و خودای منی، تۆی فەرمانی ڕزگاری دەدەیت بۆ یاقوب. 4
Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.
لە ڕێگەی تۆوە دوژمنەکانمان دەبەزێنین، بە ناوی تۆوە ناحەزەکانمان پێشێل دەکەین. 5
By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;
من پشت بە کەوانەکەم نابەستم، شمشێرەکەم ڕزگارم ناکات. 6
For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;
بەڵام تۆ لە دوژمنەکانمان ڕزگارت کردین، تۆ ناحەزەکانی ئێمەت ڕیسوا کرد. 7
For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.
بە درێژایی ڕۆژ شانازی بە خوداوە دەکەین، هەتاهەتایە ستایشی ناوت دەکەین. 8
In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)
بەڵام ئێستا وازت لێ هێناوین و ڕیسوات کردین، لەگەڵ سوپاکانمان دەرناچیت. 9
But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;
وات لێکردین لەبەر دوژمنەکانمان ڕابکەین، ناحەزەکانمان تاڵانیان کردین. 10
Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:
وەک مەڕ بۆ سەربڕین بەدەستەوەت داین، لەنێو نەتەوەکان پەرشوبڵاوت کردینەوە. 11
Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.
گەلی خۆتت هەرزان فرۆش کردووە، قازانجت لە فرۆشتنەکەیان نەکردووە. 12
Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.
لەلای نەتەوەکانی دراوسێمان ئێمەت کردووە بە مایەی ڕیسوایی، بە مایەی گاڵتەجاڕی و سووکایەتی پێکردن لەلای ئەوانەی دەوروبەرمان. 13
Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:
ئێمەت کردووە بە پەندی نەتەوەکان، خەڵکی سەریان بادەدەن لە ئاستمان. 14
Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.
ڕیسواییم بە درێژایی ڕۆژ لەپێشمە، شەرمەزاریم ڕووی داپۆشیوم، 15
All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:
لەبەر دەنگی توانج لێدەر و جنێو پێدەرم، لە ڕووی دوژمن و تۆڵەسێنەر. 16
At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.
ئەمانەمان هەمووی بەسەرهاتووە، لەگەڵ ئەوەشدا تۆمان لەبیر نەکردووە، پەیمانی تۆمان نەشکاندووە. 17
All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;
دڵمان پاشگەز نەبووەتەوە، پێیەکانمان ڕێگای تۆیان بەرنەداوە. 18
Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;
بەڵام تۆ وردوخاشت کردین و ئێمەت کردە جێگای چەقەڵ، بە سێبەری مەرگ داتپۆشین. 19
That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.
ئەگەر ناوی خودای خۆمان لەبیر بکردایە، یان دەستمان لەبەر خوداوەندێکی بیانی پان بکردایەوە، 20
If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,
ئایا لەلای خودا ئاشکرا نەدەبوو، چونکە هەموو نهێنییەکانی دڵ دەزانێت؟ 21
Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?
لەگەڵ ئەمەشدا لە پێناوی تۆ بە درێژایی ڕۆژ ڕووبەڕووی مردن دەبینەوە، وەک مەڕ بۆ سەربڕین دادەنرێین. 22
Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.
ئەی پەروەردگار، بەئاگا بە! بۆ خەواڵوو بوویت؟ هەستە! هەتاهەتایە وازمان لێمەهێنە! 23
Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!
بۆچی ڕووی خۆتمان لێ دەشاریتەوە؟ بۆچی تەنگانە و چەوسانەوەمان لەبیردەکەیت؟ 24
Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?
گیانمان بەرەو خاک شۆڕ بووەتەوە، سکمان بە زەوییەوە نووساوە. 25
For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.
ڕاپەڕە! بگە فریامان! لەبەر خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمانکڕەوە. 26
Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.

< زەبوورەکان 44 >