زەبوورەکان 38

1 زەبوورێکی داود، بۆ یادکردنەوە. ئەی یەزدان، بە تووڕەیی خۆت سەرزەنشتم مەکە، بە ڕقی خۆت تەمبێم مەکە.

Psalmus David, in rememorationem de sabbato. [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:

2 تیرەکانت منیان پێکا، دەستت منی خستە خوارەوە.

quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.

3 بەهۆی تووڕەیی تۆوە تەندروستی لە لەشمدا نەماوە، بەهۆی گوناهمەوە ساغی لە ئێسقانەکانمدا نەماوە.

Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:

4 تاوانەکانم بەسەر سەرم کەوتوون، وەک بارێکی گران کە توانام نییە هەڵیبگرم.

quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.

5 برینەکانم بۆگەن بوون و چڵکیان کردووە، بەهۆی گێلایەتی خۆم.

Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.

6 پشتم چەماوەتەوە و کووڕ بوومەتەوە، بە درێژایی ڕۆژ ماتەم دەگێڕم.

Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.

7 کەلەکەم پڕ بووە لە ژانێکی سووتێنەر، تەندروستی لە لەشمدا نەماوە.

Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.

8 بە تەواوی تێکشکاوم و بێهێز بووم، لەبەر نەهامەتی دڵم هەر دەناڵێنم.

Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.

9 ئەی پەروەردگار، هەموو ئارەزووەکانم لەپێش چاوتە، ئاخ هەڵکێشانم لە تۆ شاردراوە نییە.

Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.

10 دڵەکوتێمە و هێزم لەبەر بڕاوە، تەنانەت ڕووناکیش لە چاوانم بڕاوە.

Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.

11 لەبەر برینەکانم دۆست و برادەرەکانم خۆیان لێم دەپارێزن، خزمانم لێم دوور دەکەونەوە.

Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.

12 ئەوانەی بەدوای ژیانی منەوەن تەڵە دەنێنەوە، ئەوانەی دەیانەوێت ئازارم بدەن باسی تێکشکانم دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بیر لە فرتوفێڵ دەکەنەوە.

Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.

13 بەڵام من وەک کەڕ وام، گوێم لێ نابێت، وەک لاڵ وام، ناتوانم دەمم بکەمەوە.

Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.

14 وەک کەسێکم لێ هاتووە کە نابیستێت، هیچ بەهانەیەکیشی لە دەمی نەبێت.

Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.

15 ئەی یەزدان، چاوەڕێی تۆ دەکەم، ئەی خودای پەروەردگارم، تۆ وەڵام دەدەیتەوە،

Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.

16 چونکە گوتم: «مەهێڵە پێم دڵخۆش بن، یان کاتێک پێم دەخلیسکێت خۆیان بە گەورە بزانن لە سەرم.»

Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.

17 خەریکە دەکەوم، هەمیشە ئازارەکانم لەگەڵمە.

Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.

18 دان بە تاوانی خۆمدا دەنێم، بە گوناهی خۆم خەمبار دەبم.

Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.

19 دوژمن چالاک و بەهێزن، ئەوانەی بەبێ هۆ ڕقیان لێمە زۆرن.

Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.

20 ئەوانەی بەرامبەری چاکە خراپەم دەدەنەوە، دژایەتیم دەکەن، چونکە دوای چاکە کەوتووم.

Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.

21 ئەی یەزدان، پشتگوێم مەخە، ئەی خودای من، لێم دوور مەکەوە.

Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.

22 ئەی پەروەردگاری ڕزگارکەرم، خێرا بگە فریام.

Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.]