< زەبوورەکان 38 >

زەبوورێکی داود، بۆ یادکردنەوە. ئەی یەزدان، بە تووڕەیی خۆت سەرزەنشتم مەکە، بە ڕقی خۆت تەمبێم مەکە. 1
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
تیرەکانت منیان پێکا، دەستت منی خستە خوارەوە. 2
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
بەهۆی تووڕەیی تۆوە تەندروستی لە لەشمدا نەماوە، بەهۆی گوناهمەوە ساغی لە ئێسقانەکانمدا نەماوە. 3
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
تاوانەکانم بەسەر سەرم کەوتوون، وەک بارێکی گران کە توانام نییە هەڵیبگرم. 4
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
برینەکانم بۆگەن بوون و چڵکیان کردووە، بەهۆی گێلایەتی خۆم. 5
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
پشتم چەماوەتەوە و کووڕ بوومەتەوە، بە درێژایی ڕۆژ ماتەم دەگێڕم. 6
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
کەلەکەم پڕ بووە لە ژانێکی سووتێنەر، تەندروستی لە لەشمدا نەماوە. 7
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
بە تەواوی تێکشکاوم و بێهێز بووم، لەبەر نەهامەتی دڵم هەر دەناڵێنم. 8
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
ئەی پەروەردگار، هەموو ئارەزووەکانم لەپێش چاوتە، ئاخ هەڵکێشانم لە تۆ شاردراوە نییە. 9
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
دڵەکوتێمە و هێزم لەبەر بڕاوە، تەنانەت ڕووناکیش لە چاوانم بڕاوە. 10
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
لەبەر برینەکانم دۆست و برادەرەکانم خۆیان لێم دەپارێزن، خزمانم لێم دوور دەکەونەوە. 11
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
ئەوانەی بەدوای ژیانی منەوەن تەڵە دەنێنەوە، ئەوانەی دەیانەوێت ئازارم بدەن باسی تێکشکانم دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بیر لە فرتوفێڵ دەکەنەوە. 12
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
بەڵام من وەک کەڕ وام، گوێم لێ نابێت، وەک لاڵ وام، ناتوانم دەمم بکەمەوە. 13
En illráð þeirra verka ekki á mig!
وەک کەسێکم لێ هاتووە کە نابیستێت، هیچ بەهانەیەکیشی لە دەمی نەبێت. 14
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
ئەی یەزدان، چاوەڕێی تۆ دەکەم، ئەی خودای پەروەردگارم، تۆ وەڵام دەدەیتەوە، 15
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
چونکە گوتم: «مەهێڵە پێم دڵخۆش بن، یان کاتێک پێم دەخلیسکێت خۆیان بە گەورە بزانن لە سەرم.» 16
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
خەریکە دەکەوم، هەمیشە ئازارەکانم لەگەڵمە. 17
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
دان بە تاوانی خۆمدا دەنێم، بە گوناهی خۆم خەمبار دەبم. 18
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
دوژمن چالاک و بەهێزن، ئەوانەی بەبێ هۆ ڕقیان لێمە زۆرن. 19
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
ئەوانەی بەرامبەری چاکە خراپەم دەدەنەوە، دژایەتیم دەکەن، چونکە دوای چاکە کەوتووم. 20
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
ئەی یەزدان، پشتگوێم مەخە، ئەی خودای من، لێم دوور مەکەوە. 21
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
ئەی پەروەردگاری ڕزگارکەرم، خێرا بگە فریام. 22
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!

< زەبوورەکان 38 >