< زەبوورەکان 30 >

زەبوورێکی داود. گۆرانییەک بۆ تەرخانکردنی پەرستگا. ئەی یەزدان، بە گەورەت دەزانم، چونکە هەڵتکێشام و نەتهێشت دوژمنەکانم شانازیم بەسەردا بکەن. 1
I WILL extol thee, O Lord; for thou hast lifted me up, and hast not made my foes to rejoice over me.
ئەی یەزدان، خودای من، هاوارم بۆ تۆ هێنا، تۆش چاکت کردمەوە. 2
O Lord my God, I cried unto thee, and thou hast healed me.
ئەی یەزدان، تۆ گیانی منت لەناو جیهانی مردووان هێنایە دەرەوە، منت دەرباز کرد لەوەی شۆڕببمەوە ناو گۆڕ. (Sheol h7585) 3
O Lord, thou hast brought up my soul from the grave: thou hast kept me alive, that I should not go down to the pit. (Sheol h7585)
ئەی خۆشەویستانی یەزدان، گۆرانی بۆ بڵێن، ستایشی ناوە پیرۆزەکەی بکەن، 4
Sing unto the Lord, O ye saints of his, and give thanks at the remembrance of his holiness.
چونکە تووڕەبوونی تەنها چرکەیەکە، بەڵام ڕەزامەندی بە درێژایی ژیانە. ڕەنگە گریان بۆ شەوێ بمێنێت، بەڵام بۆ بەیانییەکەی هەلهەلە دێنێت. 5
For his anger endureth but a moment; in his favour is life: weeping may endure for a night, but joy cometh in the morning.
کاتێک هەستم بە دڵنیایی کرد گوتم: «هەرگیز نالەقێم.» 6
And in my prosperity I said, I shall never be moved.
ئەی یەزدان، بە ڕەزامەندی خۆت، منت وەک چیایەکی بەهێز چەسپاند، بەڵام کە ڕووی خۆتت لە من شاردەوە، پەرێشان بووم. 7
Lord, by thy favour thou hast made my mountain to stand strong: thou didst hide thy face, and I was troubled.
ئەی یەزدان، من هاوارم بۆ تۆ هێنا، من لە پەروەردگار پاڕامەوە: 8
I cried to thee, O Lord; and unto the Lord I made supplication.
«مەرگی من سوودی چی تێدایە، ئەگەر من شۆڕ ببمەوە ناو گۆڕ؟ ئایا خۆڵ ستایشت دەکات؟ ئایا دڵسۆزیت ڕادەگەیەنێت؟ 9
What profit is there in my blood, when I go down to the pit? Shall the dust praise thee? shall it declare thy truth?
ئەی یەزدان، گوێ بگرە و لەگەڵم میهرەبان بە! ئەی یەزدان، ببە بە یارمەتیدەرم!» 10
Hear, O Lord, and have mercy upon me: Lord, be thou my helper.
تۆ شینی منت گۆڕی بۆ شایی، جلوبەرگی گوشت لەبەر داماڵیم و بەرگی شادیت لەبەرکردم، 11
Thou hast turned for me my mourning into dancing: thou hast put off my sackcloth, and girded me with gladness;
بۆ ئەوەی دڵم گۆرانیت بۆ بڵێت و بێدەنگ نەبێت. ئەی یەزدان، خودای من، هەتاهەتایە هەر ستایشت دەکەم. 12
To the end that my glory may sing praise to thee, and not be silent. O Lord my God, I will give thanks unto thee for ever.

< زەبوورەکان 30 >