< زەبوورەکان 26 >
زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، ئەستۆپاکیم بسەلمێنە، چونکە بەبێ کەموکوڕی ژیاوم، پشتم بە یەزدان بەستووە، بەبێ دوودڵی. | 1 |
Av David. Hjelp mig til min rett, Herre! for jeg har vandret i min uskyld, og på Herren stoler jeg uten å vakle.
ئەی یەزدان، تاقیم بکەوە، بمخە ناو لێکۆڵینەوە، مێشک و دڵم بپشکنە، | 2 |
Prøv mig, Herre, og gransk mig, ransak mine nyrer og mitt hjerte!
چونکە خۆشەویستی نەگۆڕی تۆم لەبەرچاوە، بە ڕاستیی تۆ ڕەفتار دەکەم. | 3 |
For din miskunnhet er for mine øine, og jeg vandrer i din trofasthet.
لەگەڵ فێڵبازان دانانیشم، تێکەڵی دووڕووان نابم. | 4 |
Jeg sitter ikke hos løgnere og kommer ikke sammen med listige folk.
ڕقم لە کۆمەڵی بەدکاران دەبێتەوە و لەگەڵ خراپەکار دانانیشم. | 5 |
Jeg hater de ondes forsamling og sitter ikke hos de ugudelige.
دەستەکانم دەشۆم تاکو بێتاوانیم دەربخەم، ئەی یەزدان، بە دەوری قوربانگاکەتدا دەسووڕێمەوە و | 6 |
Jeg tvetter mine hender i uskyld og vil gjerne ferdes om ditt alter, Herre,
بە دەنگی بەرز ستایشت دەکەم و هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ڕادەگەیەنم. | 7 |
for å synge med lovsangs røst og fortelle alle dine undergjerninger.
ئەی یەزدان، ئەو ماڵەم خۆشدەوێت کە تۆ تێیدا دەژیت، ئەو شوێنەی کە شکۆی تۆی تێدا نیشتەجێیە. | 8 |
Herre, jeg elsker ditt huses bolig, det sted hvor din herlighet bor.
گیانم لەگەڵ گوناهباران کۆ مەکەوە، ژیانم لەگەڵ خوێنڕێژان، | 9 |
Rykk ikke min sjel bort med syndere eller mitt liv med blodgjerrige menn,
ئەوانەی کە دەستیان بە خراپە پیس بووە، ئەوانەی دەستی ڕاستەیان پڕ لە بەرتیلە. | 10 |
som har skam i sine hender og sin høire hånd full av bestikkelse!
بەڵام من بەبێ کەموکوڕی ژیاوم، بمکڕەوە و لەگەڵم میهرەبان بە. | 11 |
Men jeg vandrer i min uskyld; forløs mig og vær mig nådig!
پێم لەسەر زەوییەکی تەختە، لە کۆڕ و کۆمەڵی گەورەدا ستایشی یەزدان دەکەم. | 12 |
Min fot står på jevn jord; i forsamlingene skal jeg love Herren.