زەبوورەکان 26

1 زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، ئەستۆپاکیم بسەلمێنە، چونکە بەبێ کەموکوڕی ژیاوم، پشتم بە یەزدان بەستووە، بەبێ دوودڵی.

(Af David.) Skaf mig ret, o HERRE, thi jeg vandrer i Uskyld, stoler på HERREN uden at vakle.

2 ئەی یەزدان، تاقیم بکەوە، بمخە ناو لێکۆڵینەوە، مێشک و دڵم بپشکنە،

Ransag mig, HERRE, og prøv mig, gransk mine Nyrer og mit Hjerte;

3 چونکە خۆشەویستی نەگۆڕی تۆم لەبەرچاوە، بە ڕاستیی تۆ ڕەفتار دەکەم.

thi din Miskundhed står mig for Øje, jeg vandrer i din Sandhed.

4 لەگەڵ فێڵبازان دانانیشم، تێکەڵی دووڕووان نابم.

Jeg tager ej Sæde blandt Løgnere, blandt falske kommer jeg ikke.

5 ڕقم لە کۆمەڵی بەدکاران دەبێتەوە و لەگەڵ خراپەکار دانانیشم.

Jeg hader de ondes Forsamling, hos gudløse sidder jeg ej.

6 دەستەکانم دەشۆم تاکو بێتاوانیم دەربخەم، ئەی یەزدان، بە دەوری قوربانگاکەتدا دەسووڕێمەوە و

Jeg tvætter mine Hænder i Renhed, at jeg kan vandre omkring dit Alter, HERRE,

7 بە دەنگی بەرز ستایشت دەکەم و هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ڕادەگەیەنم.

for at istemme Takkesang, fortælle om alle dine Undere.

8 ئەی یەزدان، ئەو ماڵەم خۆشدەوێت کە تۆ تێیدا دەژیت، ئەو شوێنەی کە شکۆی تۆی تێدا نیشتەجێیە.

HERRE, jeg elsker dit Hus, det Sted, hvor din Herlighed bor.

9 گیانم لەگەڵ گوناهباران کۆ مەکەوە، ژیانم لەگەڵ خوێنڕێژان،

Bortriv ikke min Sjæl med Syndere, mit Liv med blodstænkte Mænd,

10 ئەوانەی کە دەستیان بە خراپە پیس بووە، ئەوانەی دەستی ڕاستەیان پڕ لە بەرتیلە.

i hvis Hænder er Skændselsdåd, hvis højre er fuld af Bestikkelse.

11 بەڵام من بەبێ کەموکوڕی ژیاوم، بمکڕەوە و لەگەڵم میهرەبان بە.

Jeg har jo vandret i Uskyld, forløs mig og vær mig nådig!

12 پێم لەسەر زەوییەکی تەختە، لە کۆڕ و کۆمەڵی گەورەدا ستایشی یەزدان دەکەم.

Min Fod står på den jævne Grund, i Forsamlinger vil jeg love HERREN.