زەبوورەکان 26

1 زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، ئەستۆپاکیم بسەلمێنە، چونکە بەبێ کەموکوڕی ژیاوم، پشتم بە یەزدان بەستووە، بەبێ دوودڵی.

Af David. Herre! skaf mig Ret, thi jeg har vandret i min Uskyldighed; og jeg forlader mig paa Herren, jeg skal ikke snuble.

2 ئەی یەزدان، تاقیم بکەوە، بمخە ناو لێکۆڵینەوە، مێشک و دڵم بپشکنە،

Prøv mig, Herre! og forsøg mig, lutre mine Nyrer og mit Hjerte;

3 چونکە خۆشەویستی نەگۆڕی تۆم لەبەرچاوە، بە ڕاستیی تۆ ڕەفتار دەکەم.

thi din Miskundhed er for mine Øjne, og jeg vandrer i din Sandhed.

4 لەگەڵ فێڵبازان دانانیشم، تێکەڵی دووڕووان نابم.

Jeg sidder ikke hos falske Folk og kommer ikke hos underfundige.

5 ڕقم لە کۆمەڵی بەدکاران دەبێتەوە و لەگەڵ خراپەکار دانانیشم.

Jeg hader de ondes Forsamling og sidder ikke hos de ugudelige.

6 دەستەکانم دەشۆم تاکو بێتاوانیم دەربخەم، ئەی یەزدان، بە دەوری قوربانگاکەتدا دەسووڕێمەوە و

Jeg tor mine Hænder i Uskyldighed og holder mig omkring dit Alter, Herre!

7 بە دەنگی بەرز ستایشت دەکەم و هەموو کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ڕادەگەیەنم.

for at lade mig høre med Taksigelses Røst og for at fortælle alle dine underfulde Gerninger.

8 ئەی یەزدان، ئەو ماڵەم خۆشدەوێت کە تۆ تێیدا دەژیت، ئەو شوێنەی کە شکۆی تۆی تێدا نیشتەجێیە.

Herre! jeg elsker dit Hus's Bolig og din Æres Tabernakels Sted.

9 گیانم لەگەڵ گوناهباران کۆ مەکەوە، ژیانم لەگەڵ خوێنڕێژان،

Bortryk ikke min Sjæl med Syndere, eller mit Liv med blodgerrige Folk,

10 ئەوانەی کە دەستیان بە خراپە پیس بووە، ئەوانەی دەستی ڕاستەیان پڕ لە بەرتیلە.

i hvis Hænder der er Skændsel, og hvis højre Haand er fuld af Skænk.

11 بەڵام من بەبێ کەموکوڕی ژیاوم، بمکڕەوە و لەگەڵم میهرەبان بە.

Men jeg vil vandre i min Uskyldighed; forløs mig og vær mig naadig!

12 پێم لەسەر زەوییەکی تەختە، لە کۆڕ و کۆمەڵی گەورەدا ستایشی یەزدان دەکەم.

Min Fod staar paa det jævne; i Forsamlinger vil jeg love Herren.