< زەبوورەکان 25 >

زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، گیانی خۆم بۆ تۆ بەرز دەکەمەوە. 1
(Af David.) HERRE, jeg løfter min sjæl til dig
ئەی خودای من، پشتم بە تۆ بەستووە. ڕێ مەدە شەرمەزار بم، دوژمنانم پێ خۆش مەکە. 2
min Gud jeg stoler på dig, lad mig ikke beskæmmes, lad ej mine Fjender fryde sig over mig.
هەموو ئەوانەی ئومێدیان بە تۆ هەیە شەرمەزار نابن، بەڵکو ئەوانە شەرمەزار دەبن کە بەبێ هۆ ناپاکی دەکەن. 3
Nej, ingen som bier på dig, skal beskæmmes; beskæmmes skal de, som er troløse uden Grund.
ئەی یەزدان، ڕێگاکانی خۆتم پێ بناسێنە، ڕێڕەوەکانی خۆتم فێر بکە. 4
Lad mig kende dine Veje, HERRE lær mig dine Stier.
لە ڕاستی خۆت ڕێنماییم بکە و فێرم بکە، چونکە تۆ خودای ڕزگارکەری منیت، بە درێژایی ڕۆژ ئومێدم هەر بە تۆیە. 5
Led mig på din Sandheds Vej og lær mig, thi du er min Frelses Gud; jeg bier bestandig på dig.
ئەی یەزدان، بەزەیی و خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی خۆت لەبیر بێت، چونکە لە دێرزەمانەوە ئەمانە هەن. 6
HERRE, kom din Barmhjertighed i Hu og din Nåde, den er jo fra Evighed af.
ئەی یەزدان، گوناهەکانی کاتی گەنجیەتیم و یاخیبوونەکانم بەبیر خۆت مەهێنەوە، بەڵکو بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بیرم لێ بکەرەوە، لە پێناوی چاکی خۆت. 7
Mine Ungdomssynder og Overtrædelser komme du ikke i Hu, men efter din Miskundhed kom mig i Hu, for din Godheds Skyld, o HERRE!
یەزدان چاک و سەرڕاستە، بۆیە گوناهباران فێری ڕاستەڕێیی دەکات، 8
God og oprigtig er HERREN, derfor viser han Syndere Vejen.
ڕابەرایەتی بێفیزەکان دەکات بۆ دادپەروەری، ئەوان فێری ڕێگای خۆی دەکات. 9
Han vejleder ydmyge i det, som er ret, og lærer de ydmyge sin Vej.
هەموو ڕێگاکانی یەزدان ڕاست و خۆشەویستی نەگۆڕن بۆ ئەو کەسانەی فەرزەکانی پەیمانەکەی ناشکێنن. 10
Alle HERRENs Stier er Miskundhed og Trofasthed for dem, der holder hans Pagt og hans Vidnesbyrd.
ئەی یەزدان، لە پێناوی ناوی خۆت، لە گوناهم خۆشبە، هەرچەندە گەورەشە. 11
For dit Navns Skyld, HERRE, tilgive du min Brøde, thi den er stor.
کێیە ئەو کەسەی لە یەزدان دەترسێت؟ خودا فێری ئەو ڕێگایەی دەکات کە بۆی هەڵبژاردووە. 12
Om nogen frygter HERREN, ham viser han den Vej, han skal vælge;
هەموو ڕۆژانی لە چاکەدا دەبێت و زەوی بە میرات بۆ نەوەکانی دەمێنێتەوە. 13
selv skal han leve i Lykke og hans Sæd få Landet i Eje.
خودا نهێنی خۆی بەوانە دەسپێرێت کە لێی دەترسن، وا دەکات پەیمانەکەی زانراو بێت لەلایان. 14
Fortroligt Samfund har HERREN med dem, der frygter ham, og han kundgør dem sin Pagt.
من هەمیشە چاوم ئاراستەی یەزدان کردووە، چونکە تەنها ئەو پێم لە تەڵە دەکاتەوە. 15
Mit Øje er stadig vendt imod HERREN, thi han frier mine Fødder af Snaren.
ئاوڕم لێ بدەوە و لەگەڵم میهرەبان بە، چونکە تەنها و کڵۆڵم. 16
Vend dig til mig og vær mig nådig, thi jeg er ene og arm.
دڵتەنگیم زیاد بووە، لە تەنگانەکانم ڕزگارم بکە. 17
Let mit Hjertes Trængsler og før mig ud af min Nød.
تەماشای داماوی و ڕەنجکێشانم بکە و لە هەموو گوناهەکانم خۆشبە. 18
Se hen til min Nød og min Kvide og tilgiv alle mine Synder.
تەماشای دوژمنەکانم بکە چەند زۆر بوونە و چەند بە قینەوە ڕقیان لێمە. 19
Se hen til mine Fjender, thi de er mange og hader mig med Had uden Grund.
ژیانم بپارێزە و ڕزگارم بکە، شەرمەزارم مەکە، چونکە پەنا وەبەر تۆ دەهێنم. 20
Vogt min Sjæl og frels mig, jeg lider på dig, lad mig ikke beskæmmes.
با دروستی و سەرڕاستی پارێزەرم بن، چونکە ئومێدم بە تۆیە. 21
Lad Uskyld og Retsind vogte mig, thi jeg bier på dig, HERRE.
ئەی خودایە، ئیسرائیل بکڕەوە لە هەموو تەنگانەکانی! 22
Forløs, o Gud, Israel af alle dets Trængsler!

< زەبوورەکان 25 >