زەبوورەکان 2
| بۆچی نەتەوەکان دەوروژێن و گەلان پیلان لە شتی پووچ دەگێڕن؟ | 1 |
Warum toben die Völker, und sinnen die Nationen Vergebliches?
| پاشایانی زەوی خۆیان ڕێک دەخەن، سەرۆکەکانیان پێکەوە کۆدەبنەوە لە دژی یەزدان و مەسیحەکەی و دەڵێن: | 2 |
Die Könige der Erde treten auf, und die Fürsten ratschlagen miteinanderwider Jahwe und seinen Gesalbten.
| «با کۆتەکانیان بشکێنین و زنجیرەکانیان لە خۆمان بکەینەوە.» | 3 |
“Laßt uns ihre Fesseln zerreißen und ihre Stricke von uns werfen!”
| ئەوەی لە ئاسمان دانیشتووە پێدەکەنێت، پەروەردگار گاڵتەیان پێ دەکات. | 4 |
Der im Himmel thronet, lacht; der Herr spottet ihrer.
| ئینجا بە تووڕەیی خۆی قسەیان بۆ دەکات، بە هەڵچوونی خۆی دەیانتۆقێنێت: | 5 |
Dann redet er zu ihnen in seinem Zorn und in seinem Grimme schreckt er sie.
| «من پاشای خۆمم لەسەر سییۆن داناوە، لەسەر کێوی پیرۆزی خۆم.» | 6 |
“Habe doch ich meinen König eingesetzt auf dem Zion, meinem Heiligen Berge!”
| من فەرمانی یەزدانتان پێ ڕادەگەیەنم: پێی فەرمووم: «تۆ کوڕی منی، من ئەمڕۆ بوومە باوکت. | 7 |
Laßt mich Kunde geben von einem Beschluß: Jahwe sprach zu mir: Du bist mein Sohn; ich habe dich heute gezeugt!
| داوام لێ بکە، نەتەوەکان دەکەم بە میراتت، ئەوپەڕی زەوی دەکەم بە موڵکی تۆ. | 8 |
Heische von mir, so will ich dir die Völker zum Erbe geben und die Enden der Erde zum Eigentum!
| بە گۆچانێکی ئاسنین دەیانشکێنیت و وەک گۆزەیەکی گڵین وردوخاشیان دەکەیت.» | 9 |
Mit eisernem Stabe magst du sie zerschmettern, wie Töpfergefäß sie zertrümmern.
| بۆیە، ئەی پاشایان، وریابن، سەرۆکەکانی زەوی، ئاگاداربن. | 10 |
Nun denn, ihr Könige, handelt klug! Laßt euch warnen, ihr Richter auf Erden!
| بە ترسەوە یەزدان بپەرستن، بە لەرزەوە دڵخۆش بن. | 11 |
Dienet Jahwe voll Furcht und jubelt unter Zittern.
| کوڕەکە ماچ بکەن، نەوەک تووڕە ببێت و لە ڕێگای خۆتان بفەوتێن، چونکە تووڕەیی ئەو زوو دێتە جۆش. خۆزگە دەخوازرێ بە هەموو ئەوانەی پەنا دەبەنە بەر ئەو. | 12 |
Küsset den Sohn, damit er nicht zürne, und euer Weg euch ins Verderben führt. Denn leicht könnte sein Zorn entbrennen; wohl allen, die bei ihm Zuflucht suchen!
