زەبوورەکان 147
| هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە! | 1 |
Halleluja! Ja, det är gott att lovsjunga vår Gud, ja, det är ljuvligt; lovsång höves oss.
| یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە. | 2 |
HERREN är den som bygger upp Jerusalem, Israels fördrivna samlar han tillhopa.
| دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات. | 3 |
Han helar dem som hava förkrossade hjärtan, och deras sår förbinder han.
| ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات. | 4 |
Han bestämmer stjärnornas mängd, han nämner dem alla vid namn.
| پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە. | 5 |
Vår Herre är stor och väldig i kraft, hans förstånd har ingen gräns.
| یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە. | 6 |
HERREN uppehåller de ödmjuka, men de ogudaktiga slår han till jorden.
| بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن. | 7 |
Höjen sång till HERREN med tacksägelse, lovsjungen vår Gud till harpa,
| ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت، | 8 |
honom som betäcker himmelen med moln, honom som bereder regn åt jorden, honom som låter gräs skjuta upp på bergen,
| خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات. | 9 |
honom som giver föda åt djuren, åt korpens ungar som ropa.
| یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە، | 10 |
Han har icke sin lust i hästens styrka, hans behag står ej till mannens snabbhet.
| بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە. | 11 |
HERRENS behag står till dem som frukta honom, till dem som hoppas på hans nåd.
| ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە. | 12 |
Jerusalem, prisa HERREN; Sion, lova din Gud.
| یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات. | 13 |
Ty han har gjort bommarna för dina portar fasta; han har välsignat dina barn i dig.
| لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات. | 14 |
Han skaffar dina gränser frid, han mättar dig med bästa vete.
| فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ. | 15 |
Han låter sitt tal gå ut till jorden, hans ord löper åstad med hast.
| بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە. | 16 |
Han låter snö falla såsom ull, rimfrost strör han ut såsom aska.
| تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟ | 17 |
Han kastar sitt hagel såsom smulor; vem kan bestå för hans frost?
| پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت. | 18 |
Åter sänder han sitt ord, då smälter det frusna; sin vind låter han blåsa, då strömmar vatten.
| پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل. | 19 |
Han har förkunnat för Jakob sitt ord, för Israel sina stadgar och rätter.
| ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا! | 20 |
Så har han icke gjort för något hednafolk; och hans rätter, dem känna de icke. Halleluja!
