< زەبوورەکان 147 >

هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە! 1
Alleluia. Laudate Dominum quoniam bonus est psalmus: Deo nostro sit iucunda, decoraque laudatio.
یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە. 2
Ædificans Ierusalem Dominus: dispersiones Israelis congregabit.
دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات. 3
Qui sanat contritos corde: et alligat contritiones eorum.
ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات. 4
Qui numerat multitudinem stellarum: et omnibus eis nomina vocat.
پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە. 5
Magnus Dominus noster, et magna virtus eius: et sapientiæ eius non est numerus.
یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە. 6
Suscipiens mansuetos Dominus: humilians autem peccatores usque ad terram.
بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن. 7
Præcinite Domino in confessione: psallite Deo nostro in cithara.
ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت، 8
Qui operit cælum nubibus: et parat terræ pluviam. Qui producit in montibus fœnum: et herbam servituti hominum.
خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات. 9
Qui dat iumentis escam ipsorum: et pullis corvorum invocantibus eum.
یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە، 10
Non in fortitudine equi voluntatem habebit: nec in tibiis viri beneplacitum erit ei.
بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە. 11
Beneplacitum est Domino super timentes eum: et in eis, qui sperant super misericordia eius.
ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە. 12
Alleluia. Lauda Ierusalem Dominum: lauda Deum tuum Sion.
یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات. 13
Quoniam confortavit seras portarum tuarum: benedixit filiis tuis in te.
لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات. 14
Qui posuit fines tuos pacem: et adipe frumenti satiat te.
فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ. 15
Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo eius.
بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە. 16
Qui dat nivem sicut lanam: nebulam sicut cinerem spargit,
تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟ 17
Mittit crystallum suum sicut buccellas: ante faciem frigoris eius quis sustinebit?
پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت. 18
Emittet verbum suum, et liquefaciet ea: flabit spiritus eius, et fluent aquæ.
پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل. 19
Qui annunciat verbum suum Iacob: iustitias, et iudicia sua Israel.
ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا! 20
Non fecit taliter omni nationi: et iudicia sua non manifestavit eis. Alleluia.

< زەبوورەکان 147 >