زەبوورەکان 147

1 هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە!

Rühmet Jah, denn er ist gütig; lobsingt unserem Gott, denn er ist lieblich; es ziemt sich Lobgesang.

2 یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە.

Jahwe baut Jerusalem wieder auf, er sammelt die Versprengten Israels.

3 دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات.

Er heilt, die zerbrochenes Herzens sind, und verbindet ihre Wunden.

4 ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات.

Er bestimmt den Sternen eine Zahl, er ruft sie alle mit Namen.

5 پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە.

Groß ist unser Herr und reich an Macht; seine Einsicht ist ohne Maß.

6 یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە.

Jahwe hält die Gebeugten aufrecht, erniedrigt die Gottlosen bis auf den Boden.

7 بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن.

Singt Jahwe mit Danksagung, lobsingt unserem Gott auf der Zither!

8 ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت،

Der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Erde Regen bereitet, die Berge Gras sprossen läßt,

9 خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات.

der dem Vieh sein Futter giebt, den jungen Raben, die zu ihm schreien.

10 یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە،

Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch an den Schenkeln des Mannes Gefallen.

11 بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە.

Jahwe hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade harren.

12 ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە.

Preise Jahwe, Jerusalem; rühme deinen Gott, o Zion!

13 یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات.

Denn er hat die Riegel deiner Thore fest gemacht, deine Kinder in dir gesegnet.

14 لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات.

Er schafft deinen Grenzen Frieden, sättigt dich mit dem besten Weizen.

15 فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ.

Er sendet sein Gebot auf Erden; gar schnell läuft sein Wort.

16 بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە.

Er spendet Schnee wie Wolle, streut Reif wie Asche.

17 تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟

Er wirft sein Eis wie Bissen hin; wer kann vor seinem Froste bestehen?

18 پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت.

Er entsendet sein Wort und läßt sie schmelzen, läßt seinen Wind wehen, da rinnen Wasser.

19 پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل.

Er that Jakob sein Wort kund, Israel seine Satzungen und Rechte.

20 ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا!

Keinem Volk hat er also gethan und seine Rechte lehrte er sie nicht. Rühmet Jah!