< زەبوورەکان 147 >
هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە! | 1 |
Alleluya. Herie ye the Lord, for the salm is good; heriyng be myrie, and fair to oure God.
یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە. | 2 |
The Lord schal bilde Jerusalem; and schal gadere togidere the scateryngis of Israel.
دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات. | 3 |
Which Lord makith hool men contrit in herte; and byndith togidere the sorewes of hem.
ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات. | 4 |
Which noumbrith the multitude of sterris; and clepith names to alle tho.
پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە. | 5 |
Oure Lord is greet, and his vertu is greet; and of his wisdom is no noumbre.
یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە. | 6 |
The Lord takith vp mylde men; forsothe he makith low synneris `til to the erthe.
بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن. | 7 |
Bifore synge ye to the Lord in knoulechyng; seye ye salm to oure God in an harpe.
ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت، | 8 |
Which hilith heuene with cloudis; and makith redi reyn to the erthe. Which bryngith forth hei in hillis; and eerbe to the seruice of men.
خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات. | 9 |
Which yyueth mete to her werk beestis; and to the briddys of crowis clepinge hym.
یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە، | 10 |
He schal not haue wille in the strengthe of an hors; nether it schal be wel plesaunt to hym in the leggis of a man.
بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە. | 11 |
It is wel plesaunt to the Lord on men that dreden hym; and in hem that hopen on his mercy.
ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە. | 12 |
Jerusalem, herie thou the Lord; Syon, herie thou thi God.
یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات. | 13 |
For he hath coumfortid the lockis of thi yatis; he hath blessid thi sones in thee.
لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات. | 14 |
Which hath set thi coostis pees; and fillith thee with the fatnesse of wheete.
فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ. | 15 |
Which sendith out his speche to the erthe; his word renneth swiftli.
بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە. | 16 |
Which yyueth snow as wolle; spredith abrood a cloude as aische.
تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟ | 17 |
He sendith his cristal as mussels; who schal suffre bifore the face of his cooldnesse?
پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت. | 18 |
He schal sende out his word, and schal melte tho; his spirit schal blowe, and watris schulen flowe.
پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل. | 19 |
Which tellith his word to Jacob; and hise riytfulnessis and domes to Israel.
ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا! | 20 |
He dide not so to ech nacioun; and he schewide not hise domes to hem.