< زەبوورەکان 147 >
هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە! | 1 |
Hallelujah; for it is good to sing praises unto our God; for it is comely; [him] becometh praise.
یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە. | 2 |
The Lord buildeth up Jerusalem: the outcasts of Israel will he gather together;
دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات. | 3 |
He that healeth the broken-hearted, and bindeth up their hurts;
ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات. | 4 |
Who counteth the number of the stars; who calleth them all by [their] names.
پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە. | 5 |
Great is our Lord, and abundant in power: his understanding is immeasurable.
یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە. | 6 |
The Lord helpeth up the meek: he bringeth down the wicked to the ground.
بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن. | 7 |
Lift up a song unto the Lord with thanksgiving; sing praises unto our God with the harp;
ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت، | 8 |
Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who causeth grass to grow upon the mountains;
خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات. | 9 |
Who giveth to the beast its food, to the young ravens which cry.
یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە، | 10 |
Not in the strength of the horse hath he delight: nor in the [swiftness of the] legs of man taketh he pleasure.
بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە. | 11 |
The Lord taketh pleasure in those that fear him, that wait for his kindness.
ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە. | 12 |
Glorify, O Jerusalem, the Lord: praise thy God, O Zion.
یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات. | 13 |
For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children in the midst of thee;
لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات. | 14 |
He who bestoweth peace in thy borders, who satisfieth thee with the best of wheat;
فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ. | 15 |
He who sendeth forth his decree unto the earth: how swiftly speedeth his word along!
بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە. | 16 |
He who dispenseth snow like wool; who streweth about the hoarfrost like ashes;
تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟ | 17 |
He who casteth down his ice like pieces: before his cold who can stand?
پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت. | 18 |
He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, and waters run along.
پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل. | 19 |
He declareth his word unto Jacob, his statutes and his ordinances unto Israel.
ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا! | 20 |
He hath not done so unto any nation: and [his] ordinances— these they know not. Hallelujah.