< زەبوورەکان 147 >

هەلیلویا! چەندە باشە مۆسیقا ژەنین بۆ خودامان! ستایشکردن چەندە خۆشە و شیاوە! 1
Aleluja! Hvalite Jahvu jer je dobar, pjevajte Bogu našem jer je sladak; svake hvale on je dostojan!
یەزدان ئۆرشەلیم بنیاد دەنێتەوە، ڕاپێچکراوەکانی ئیسرائیل کۆدەکاتەوە. 2
Jahve gradi Jeruzalem, sabire raspršene Izraelce.
دڵشکاوان چاک دەکاتەوە و برینیان ساڕێژ دەکات. 3
On liječi one koji su srca skršena i povija rane njihove.
ژمارەی ئەستێرەکان دیاری دەکات و هەریەکەیان بە ناوێک بانگ دەکات. 4
On određuje broj zvijezda, svaku njezinim imenom naziva.
پەروەردگارمان گەورەیە و هێزی زۆرە، تێگەیشتنی بێ سنوورە. 5
Velik je naš Gospodin i svesilan, nema mjere mudrosti njegovoj.
یەزدان یارمەتی بێفیزەکان دەدات و بەدکاران بەرەو زەوی نزم دەکاتەوە. 6
Jahve pridiže ponizne, zlotvore do zemlje snizuje.
بە سوپاسەوە گۆرانی بۆ یەزدان بڵێن، بە قیسارە مۆسیقا بۆ خودامان بژەنن. 7
Pjevajte Jahvi pjesmu zahvalnu, svirajte na citari Bogu našem!
ئەوەی ئاسمان بە هەور دادەپۆشێت، باران بۆ زەوی ئامادە دەکات، گیا لەسەر چیاکان دەڕوێنێت، 8
Oblacima on prekriva nebesa i zemlji kišu sprema; daje da po bregovima raste trava i bilje na službu čovjeku.
خۆراکی ئاژەڵ و بێچووە قەلەڕەشی دەم بە قیڕە دەدات. 9
On stoci hranu daje i mladim gavranima kada grakću.
یەزدان بە هێزی ئەسپ خۆشحاڵ نابێت، بە قاچی مرۆڤ دڵشاد نییە، 10
Za konjsku snagu on ne mari nit' mu se mile bedra čovječja.
بەڵام یەزدان بەوانە دڵشادە کە ترسی ئەویان لە دڵدایە، ئەوانەی هیوایان بە خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی هەیە. 11
Mili su Jahvi oni koji se njega boje, koji se uzdaju u dobrotu njegovu.
ئەی ئۆرشەلیم، ستایشی یەزدان بکە، ئەی سییۆن، ستایشی خودات بکە. 12
Slavi Jahvu, Jeruzaleme, hvali Boga svoga, Sione!
یەزدان شمشیرەی دەروازەکانت بەهێز دەکات، کوڕەکانت لەناو خۆت بەرەکەتدار دەکات. 13
On učvrsti zasune vrata tvojih, blagoslovi u tebi tvoje sinove.
لە سنوورەکانت ئاشتی بەرقەرار دەکات، لە باشترین گەنم تێرت دەکات. 14
On dade mir granicama tvojim, pšenicom te hrani najboljom.
فەرمانەکەی بۆ سەر زەوی دەنێرێت، پەیامی ئەو زوو دێتەجێ. 15
Besjedu svoju šalje na zemlju, brzo trči riječ njegova.
بەفر وەک خوری دەبارێنێت، زوقم وەک خۆڵەمێش بڵاو دەکاتەوە. 16
Kao vunu snijeg razbacuje, prosipa mraz poput pepela.
تەرزە وەک نانەڕەق فڕێدەدا. کێ لە ڕووی سەرمای ئەو خۆی ڕادەگرێت؟ 17
On sipa grÓad kao zalogaje, voda mrzne od njegove studeni.
پەیامی خۆی دەنێرێت و دەیانتوێنێتەوە. بای خۆی هەڵدەکات و ئاو بەڕێدەکەوێت. 18
Riječ svoju pošalje i vode se tope; dunu vjetrom i vode otječu.
پەیامی خۆی بە یاقوب ڕادەگەیەنێت، فەرز و حوکمەکانی بە ئیسرائیل. 19
Riječ svoju on objavi Jakovu, odluke svoje i zakone Izraelu.
ئەمەی لەگەڵ هیچ نەتەوەیەکی دیکە نەکردووە، حوکمەکانی ئەویان نەزانیوە. هەلیلویا! 20
Ne učini tako nijednom narodu: nijednom naredbe svoje ne objavi! Aleluja!

< زەبوورەکان 147 >