< زەبوورەکان 146 >
هەلیلویا! ئەی گیانی من ستایشی یەزدان بکە. | 1 |
Halleluja! Pris HERREN, min Sjæl!
هەتا لە ژیاندام ستایشی یەزدان دەکەم، هەتا ماوم مۆسیقا بۆ خودای خۆم دەژەنم. | 2 |
Jeg vil prise HERREN hele mit Liv, lovsynge min Gud, saa længe jeg lever.
نە پشت بە میرەکان ببەستن، نە بە ئادەمیزاد کە ڕزگارییان لەلا نییە. | 3 |
Sæt ikke eders Lid til Fyrster, til et Menneskebarn, der ikke kan hjælpe!
کە ڕۆحی دەرچوو بۆ خۆڵەکەی خۆی دەگەڕێتەوە، لە هەمان ڕۆژدا پلانەکانی دەسڕێتەوە. | 4 |
Hans Aand gaar bort, han bliver til Jord igen, hans Raad er bristet samme Dag.
خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی کە خودای یاقوب یارمەتیدەری بێت و هیوای بە یەزدانی پەروەردگاری خۆی بێت، | 5 |
Salig den, hvis Hjælp er Jakobs Gud, hvis Haab staar til HERREN hans Gud,
دروستکەری ئاسمان و زەوی و دەریا و هەموو ئەوەی کە تێیاندایە، ئەوەی هەتاهەتایە دڵسۆز دەمێنێتەوە. | 6 |
som skabte Himmel og Jord, Havet og alt, hvad de rummer, som evigt bevarer sin Trofasthed
دادپەروەری بۆ زۆرلێکراوان بەڕێوە دەبات، نان دەداتە برسییەکان. یەزدان گیراوەکان ئازاد دەکات، | 7 |
og skaffer de undertrykte Ret, som giver de sultne Brød! HERREN løser de fangne,
یەزدان چاوی کوێرەکان دەکاتەوە، یەزدان کەسە چەماوەکان ڕاست دەکاتەوە، یەزدان ڕاستودروستانی خۆشدەوێت. | 8 |
HERREN aabner de blindes Øjne, HERREN rejser de bøjede, HERREN elsker de retfærdige,
یەزدان نامۆکان دەپارێزێت، یارمەتی هەتیو و بێوەژنان دەدات، بەڵام ڕێگای بەدکاران خوار دەکات. | 9 |
HERREN vogter de fremmede, opholder faderløse og Enker, men gudløses Vej gør han kroget.
یەزدان هەتاهەتایە پاشایەتی دەکات، ئەی سییۆن، ئەو خودای تۆیە بۆ هەموو نەوەکانت. هەلیلویا. | 10 |
HERREN er Konge for evigt, din Gud, o Zion, fra Slægt til Slægt. Halleluja!