< زەبوورەکان 146 >

هەلیلویا! ئەی گیانی من ستایشی یەزدان بکە. 1
Halleluja! Pris HERREN, min Sjæl!
هەتا لە ژیاندام ستایشی یەزدان دەکەم، هەتا ماوم مۆسیقا بۆ خودای خۆم دەژەنم. 2
Jeg vil prise HERREN hele mit Liv, lovsynge min Gud, saa længe jeg lever.
نە پشت بە میرەکان ببەستن، نە بە ئادەمیزاد کە ڕزگارییان لەلا نییە. 3
Sæt ikke eders Lid til Fyrster, til et Menneskebarn, der ikke kan hjælpe!
کە ڕۆحی دەرچوو بۆ خۆڵەکەی خۆی دەگەڕێتەوە، لە هەمان ڕۆژدا پلانەکانی دەسڕێتەوە. 4
Hans Aand gaar bort, han bliver til Jord igen, hans Raad er bristet samme Dag.
خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی کە خودای یاقوب یارمەتیدەری بێت و هیوای بە یەزدانی پەروەردگاری خۆی بێت، 5
Salig den, hvis Hjælp er Jakobs Gud, hvis Haab staar til HERREN hans Gud,
دروستکەری ئاسمان و زەوی و دەریا و هەموو ئەوەی کە تێیاندایە، ئەوەی هەتاهەتایە دڵسۆز دەمێنێتەوە. 6
som skabte Himmel og Jord, Havet og alt, hvad de rummer, som evigt bevarer sin Trofasthed
دادپەروەری بۆ زۆرلێکراوان بەڕێوە دەبات، نان دەداتە برسییەکان. یەزدان گیراوەکان ئازاد دەکات، 7
og skaffer de undertrykte Ret, som giver de sultne Brød! HERREN løser de fangne,
یەزدان چاوی کوێرەکان دەکاتەوە، یەزدان کەسە چەماوەکان ڕاست دەکاتەوە، یەزدان ڕاستودروستانی خۆشدەوێت. 8
HERREN aabner de blindes Øjne, HERREN rejser de bøjede, HERREN elsker de retfærdige,
یەزدان نامۆکان دەپارێزێت، یارمەتی هەتیو و بێوەژنان دەدات، بەڵام ڕێگای بەدکاران خوار دەکات. 9
HERREN vogter de fremmede, opholder faderløse og Enker, men gudløses Vej gør han kroget.
یەزدان هەتاهەتایە پاشایەتی دەکات، ئەی سییۆن، ئەو خودای تۆیە بۆ هەموو نەوەکانت. هەلیلویا. 10
HERREN er Konge for evigt, din Gud, o Zion, fra Slægt til Slægt. Halleluja!

< زەبوورەکان 146 >