< زەبوورەکان 145 >
ستایشێکی داود. بەرزت دەکەمەوە، ئەی خودایە، ئەی پاشا، هەتاهەتایە ستایشی ناوت دەکەم. | 1 |
Jeg vil ophøje dig, min Gud, du som er Kongen! og love dit Navn evindelig og altid.
هەموو ڕۆژێک ستایشت دەکەم، هەتاهەتایە ستایشی ناوت دەکەم. | 2 |
Hver Dag vil jeg love dig og prise dit Navn evindelig og altid.
یەزدان مەزنە و شایانی ستایشێکی زۆرە، مەزنایەتی لە سەرووی تێگەیشتنە. | 3 |
Herren er stor og saare priselig, og hans Magt er uransagelig.
هەموو نەوەیەک بۆ نەوەی دوای خۆی شایەتی بۆ کارەکانت دەدات، پاڵەوانیێتی تۆ ڕادەگەیەنن. | 4 |
En Slægt skal berømme for den anden dine Gerninger, og de skulle forkynde din Vælde.
دەربارەی پایەبەرزی شکۆی پاشایەتیت دەدوێن، منیش لە کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ورد دەبمەوە. | 5 |
Jeg vil betænke din Majestæts herlige Ære og dine underfalde Gerninger.
دەربارەی هێزی کردەوە سامناکەکانت دەدوێن، منیش مەزنیت ڕادەگەیەنم. | 6 |
Og der skal tales om dine forfærdelige Gerningers Vælde, og jeg vil fortælle om din Magt.
یادی زۆری چاکەی تۆ هەڵدەڕێژن، گۆرانی بەسەر ڕاستودروستیتدا دەڵێن. | 7 |
De skulle udbrede din store Godheds Ihukommelse og synge med Fryd om din Retfærdighed.
یەزدان میهرەبان و بە بەزەییە، پشوودرێژە و پڕە لە خۆشەویستی نەگۆڕ. | 8 |
Herren er naadig og barmhjertig, langmodig og af stor Miskundhed.
یەزدان بۆ هەمووان چاکە، بەزەییەکەی بۆ هەموو ئەوانەیە کە دروستی کردوون. | 9 |
Herren er god imod alle, og hans Barmhjertighed er over alle hans Gerninger.
ئەی یەزدان، هەموو ئەوانەی دروستت کردوون ستایشت دەکەن، خۆشەویستانت ستایشت دەکەن. | 10 |
Dig, Herre! skulle alle dine Gerninger prise og dine hellige love dig.
دەربارەی شکۆمەندی شانشینەکەت دەدوێن، باسی پاڵەوانیێتی تۆ دەکەن، | 11 |
De skulle forkynde dit Riges Ære, tale om din Vælde,
تاکو پاڵەوانیێتیت لەلای هەموو ئادەمیزادێک زانراو بێت، هەروەها پایەبەرزی شکۆی شانشینەکەت. | 12 |
for at kundgøre for Menneskens Børn hans Vælde og hans Riges herlige Ære.
شانشینەکەت شانشینی هەموو سەردەمێکە، فەرمانڕەوایەتیشت بەسەر هەموو نەوەکانەوەیە. یەزدان لە هەموو بەڵێنەکانی دڵسۆزە، خۆشەویستییەکەی بۆ هەموو ئەوانەیە کە دروستی کردوون. | 13 |
Dit Rige er et Rige i al Evighed, og dit Herredømme varer fra Slægt til Slægt.
یەزدان پشتگیرە بۆ هەموو کەوتووەکان، ڕاستکەرەوەیە بۆ هەموو ئەوانەی چەماونەتەوە. | 14 |
Herren opholder alle dem, som falde, og oprejser alle de nedbøjede.
چاوی هەمووان هیوای بە تۆیە، تۆش لە کاتی خۆیدا خواردنیان دەدەیتێ. | 15 |
Alles Øjne vogte paa dig, og du giver dem deres Spise i sin Tid.
دەستت دەکەیتەوە و ئارەزووی هەموو زیندووێک تێر دەکەیت. | 16 |
Du oplader din Haand og mætter alt det, som lever, med Velbehagelighed.
یەزدان لە هەموو ڕێگاکانی ڕاستودروستە، خۆشەویستییەکەی بۆ هەموو ئەوانەیە کە دروستی کردوون. | 17 |
Herren er retfærdig i alle sine Veje og miskundelig i alle sine Gerninger.
یەزدان نزیکە لە هەموو ئەوانەی لێی دەپاڕێنەوە، لە هەموو ئەوانەی بە ڕاستییەوە لێی دەپاڕێنەوە. | 18 |
Herren er nær hos alle, som kalde paa ham, hos alle, som kalde paa ham i Sandhed.
ئارەزووی هەموو ئەوانە بەجێدەهێنێت کە لێی دەترسن، گوێی لە هاواریان دەبێت و ڕزگاریان دەکات. | 19 |
Han gør efter deres Velbehagelighed, som ham frygte, og han hører deres Skrig og frelser dem.
یەزدان هەموو ئەوانە دەپارێزێت کە خۆشیان دەوێت، بەڵام هەموو بەدکاران تەفروتونا دەکات. | 20 |
Herren bevarer alle dem, som elske ham, men han ødelægger alle de ugudelige.
دەمم بە ستایشی یەزدان دەدوێ، با هەموو کەسێک ستایشی ناوی پیرۆزی بکات، هەتاهەتایە. | 21 |
Min Mund skal udtale Herrens Lov, og alt Kød skal love hans hellige Navn evindelig og altid.