< زەبوورەکان 139 >
بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی. | 1 |
In finem, Psalmus David. Domine probasti me, et cognovisti me:
هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی. | 2 |
tu cognovisti sessionem meam, et resurrectionem meam.
ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت. | 3 |
Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam, et funiculum meum investigasti.
ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی. | 4 |
Et omnes vias meas prævidisti: quia non est sermo in lingua mea.
لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم. | 5 |
Ecce Domine tu cognovisti omnia novissima, et antiqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم. | 6 |
Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est, et non potero ad eam.
بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟ | 7 |
Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol ) | 8 |
Si ascendero in cælum, tu illic es: si descendero in infernum, ades. (Sheol )
ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم، | 9 |
Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris:
لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت. | 10 |
Etenim illuc manus tua deducet me: et tenebit me dextera tua.
ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،» | 11 |
Et dixi: Forsitan tenebræ conculcabunt me: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە. | 12 |
Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebræ eius, ita et lumen eius.
تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە. | 13 |
Quia tu possedisti renes meos: suscepisti me de utero matris meæ.
ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم. | 14 |
Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es: mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.
ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام. | 15 |
Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto: et substantia mea in inferioribus terræ.
هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن. | 16 |
Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: dies formabuntur, et nemo in eis.
ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە! | 17 |
Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus: nimis confortatus est principatus eorum.
ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم. | 18 |
Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur: exurrexi, et adhuc sum tecum.
خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە! | 19 |
Si occideris Deus peccatores: viri sanguinum declinate a me:
ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون! | 20 |
Quia dicitis in cogitatione: accipient in vanitate civitates tuas.
ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟ | 21 |
Nonne qui oderunt te Domine, oderam: et super inimicos tuos tabescebam?
بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم. | 22 |
Perfecto odio oderam illos: et inimici facti sunt mihi.
خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم. | 23 |
Proba me Deus, et scito cor meum: interroga me, et cognosce semitas meas.
سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی. | 24 |
Et vide, si via iniquitatis in me est: et deduc me in via æterna.