زەبوورەکان 139
| بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی. | 1 |
A karmesternek. Zsoltár Dávidtól. Örökkévaló, átkutattál engem és megismertél.
| هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی. | 2 |
Te ismered ültemet és keltemet, érted gondolatomat messziről.
| ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت. | 3 |
Jártamat és fektemet meghánytad, s mind az útjaimat kitapasztaltad,
| ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی. | 4 |
mert nincs szó nyelvemen; immár Örökkévaló, ismered azt egészen.
| لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم. | 5 |
Hátul és elől körülzártál engem és reám tetted kezedet.
| ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم. | 6 |
Csodálatos nekem a megismerése, túlmagas, nem birom meg.
| بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟ | 7 |
Hová menjek szellemedtől, s hová szökjem színed elől?
| ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol h7585) | 8 |
Ha felszállok az égbe, te ott vagy, s ha ágyat terítenék az alvilágban, ímhol vagy. (Sheol h7585)
| ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم، | 9 |
Venném hajnalnak szárnyait, laknám tengernek végén:
| لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت. | 10 |
ott is kezed vezet engem, és megragad a te jobbod.
| ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،» | 11 |
Ha mondom: bizony, sötétség borit el engem és éjjellé válik a világosság körülöttem:
| ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە. | 12 |
a sötétség sem sötét neked, s az éjjel világít mint a nappal, akár sötétség akár világosság!
| تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە. | 13 |
Mert te szerzetted veséimet, szöttél engem anyám testében.
| ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم. | 14 |
Magasztallak azért, hogy félelmetesen csodás lettem; csodásak a műveid és lelkem tudja nagyon.
| ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام. | 15 |
Nem volt rejtve előtted csontozatom, a hogy alkottattam titokban, himeztettem földnek aljaiban.
| هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن. | 16 |
Idomtalan testemet látták szemeid; a könyvedben mind be vannak irva-e a napok, melyek alkotandók, midőn egy sem volt még közülök.
| ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە! | 17 |
Nekem pedig mi drágák a gondolataid, oh Isten, mi tetemesek az összegeik!
| ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم. | 18 |
Megolvasnám – számosabbak a fövenynél; fölébredek és még veled vagyok.
| خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە! | 19 |
Vajha megölnéd, oh Isten, a gonoszt! És vérontás emberei ti, távozzatok tölem!
| ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون! | 20 |
Kik téged megemlítenek fondorlatnál, hamisan ejtették ki nevedet ellenségeid.
| ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟ | 21 |
Nemde gyűlölőidet, oh Örökkévaló, gyülölöm és az ellened támadóktól elundorodom.
| بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم. | 22 |
Teljes gyűlölettel gyűlölöm őket, ellenségeimmé lettek nekem!
| خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم. | 23 |
Kutass át engem, Isten s ismerd meg szivemet; vizsgálj meg, s ismerd meg tépelődésemet!
| سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی. | 24 |
S lásd, van-e bennem bosszantásnak útja, s vezess engem az örök útra!
