زەبوورەکان 139

1 بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی.

To him that excelleth. A Psalme of David. O Lord, thou hast tried me and knowen me.

2 هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی.

Thou knowest my sitting and my rising: thou vnderstandest my thought afarre off.

3 ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت.

Thou compassest my pathes, and my lying downe, and art accustomed to all my wayes.

4 ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی.

For there is not a word in my tongue, but loe, thou knowest it wholy, O Lord.

5 لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم.

Thou holdest mee straite behinde and before, and layest thine hand vpon me.

6 ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم.

Thy knowledge is too wonderfull for mee: it is so high that I cannot attaine vnto it.

7 بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟

Whither shall I goe from thy Spirite? or whither shall I flee from thy presence?

8 ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol h7585)

If I ascende into heauen, thou art there: if I lye downe in hell, thou art there. (Sheol h7585)

9 ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم،

Let mee take the winges of the morning, and dwell in the vttermost parts of the sea:

10 لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت.

Yet thither shall thine hand leade me, and thy right hand holde me.

11 ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،»

If I say, Yet the darkenes shall hide me, euen the night shalbe light about me.

12 ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە.

Yea, the darkenes hideth not from thee: but the night shineth as the day: the darkenes and light are both alike.

13 تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە.

For thou hast possessed my reines: thou hast couered me in my mothers wombe.

14 ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم.

I will praise thee, for I am fearefully and wonderously made: marueilous are thy workes, and my soule knoweth it well.

15 ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام.

My bones are not hid from thee, though I was made in a secret place, and facioned beneath in the earth.

16 هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن.

Thine eyes did see me, when I was without forme: for in thy booke were all things written, which in continuance were facioned, when there was none of them before.

17 ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە!

Howe deare therefore are thy thoughtes vnto me, O God! how great is ye summe of them!

18 ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم.

If I should count them, they are moe then the sand: when I wake, I am still with thee.

19 خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە!

Oh that thou wouldest slay, O God, the wicked and bloody men, to whom I say, Depart ye from mee:

20 ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون!

Which speake wickedly of thee, and being thine enemies are lifted vp in vaine.

21 ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟

Doe not I hate them, O Lord, that hate thee? and doe not I earnestly contend with those that rise vp against thee?

22 بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم.

I hate them with an vnfained hatred, as they were mine vtter enemies.

23 خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم.

Try mee, O God, and knowe mine heart: prooue me and know my thoughtes,

24 سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی.

And consider if there be any way of wickednes in me, and leade me in the way for euer.