< زەبوورەکان 139 >

بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی. 1
For the Chief Musician. A Psalm by David. LORD, you have searched me, and you know me.
هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی. 2
You know my sitting down and my rising up. You perceive my thoughts from afar.
ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت. 3
You search out my path and my lying down, and are acquainted with all my ways.
ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی. 4
For there is not a word on my tongue, but behold, LORD, you know it altogether.
لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم. 5
You hem me in behind and before. You laid your hand on me.
ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم. 6
This knowledge is beyond me. It’s lofty. I cannot attain it.
بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟ 7
Where could I go from your Spirit? Or where could I flee from your presence?
ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol h7585) 8
If I ascend up into heaven, you are there. If I make my bed in Sheol (Sheol h7585), behold, you are there!
ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم، 9
If I take the wings of the dawn, and settle in the uttermost parts of the sea,
لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت. 10
even there your hand will lead me, and your right hand will hold me.
ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،» 11
If I say, “Surely the darkness will overwhelm me. The light around me will be night,”
ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە. 12
even the darkness does not hide from you, but the night shines as the day. The darkness is like light to you.
تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە. 13
For you formed my inmost being. You knit me together in my mother’s womb.
ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم. 14
I will give thanks to you, for I am fearfully and wonderfully made. Your works are wonderful. My soul knows that very well.
ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام. 15
My frame was not hidden from you, when I was made in secret, woven together in the depths of the earth.
هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن. 16
Your eyes saw my body. In your book they were all written, the days that were ordained for me, when as yet there were none of them.
ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە! 17
How precious to me are your thoughts, God! How vast is their sum!
ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم. 18
If I would count them, they are more in number than the sand. When I wake up, I am still with you.
خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە! 19
If only you, God, would kill the wicked. Get away from me, you bloodthirsty men!
ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون! 20
For they speak against you wickedly. Your enemies take your name in vain.
ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟ 21
LORD, do not I hate those who hate you? Am I not grieved with those who rise up against you?
بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم. 22
I hate them with perfect hatred. They have become my enemies.
خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم. 23
Search me, God, and know my heart. Try me, and know my thoughts.
سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی. 24
See if there is any wicked way in me, and lead me in the everlasting way.

< زەبوورەکان 139 >