زەبوورەکان 136
| ستایشی یەزدان بکەن، لەبەر ئەوەی چاکە، | 1 |
(Der Chor der Priester: ) / — (Der Chor der Gemeinde: ) / Dankt Jahwe, denn er ist gütig. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ستایشی خودای خودایان بکەن، | 2 |
Dankt dem Gott der Götter. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ستایشی گەورەی گەورەیان بکەن، | 3 |
Dankt dem Herrn der Herren. / — Denn ewig währet seine Huld!
| بۆ ئەوەی بە تەنها ئەوە کاری سەرسوڕهێنەری مەزن دەکات، | 4 |
(Dankt) dem, der allein große Wunder tut. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی بە تێگەیشتنەوە ئاسمانی دروستکردووە، | 5 |
(Dankt) dem, der die Himmel mit Weisheit erschaffen. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی زەوی لەسەر ئاوەکان ڕاخستووە، | 6 |
(Dankt) dem, der die Erde über die Wasser ausgebreitet. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی ڕووناکییە مەزنەکانی دروستکردووە، | 7 |
(Dankt) dem, der große Lichter erschaffen: / — Denn ewig währet seine Huld!
| خۆر بۆ حوکمگێڕی ڕۆژ، | 8 |
Die Sonne, um den Tag zu beherrschen, / — Denn ewig währet seine Huld!
| مانگ و ئەستێرەکان بۆ حوکمگێڕی شەو، | 9 |
Den Mond und die Sterne, um die Nacht zu beherrschen. / — Denn ewig währet seine Huld!
| بۆ ئەوەی لە میسر و نۆبەرەکانی دا | 10 |
(Dankt) dem, der die Ägypter schlug an ihren Erstgebornen / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئیسرائیلی لە ناوەڕاستیان دەرهێنا، | 11 |
Und Israel aus dem Lande führte / — Denn ewig währet seine Huld!
| بە دەستێکی پۆڵایین و بازووێکی بەهێز، | 12 |
Mit starker Hand und ausgerecktem Arm. / — Denn ewig währet seine Huld!
| بۆ ئەوەی دەریای سووری کرد بە دوو بەشەوە، | 13 |
(Dankt) dem, der das Schilfmeer in zwei Teile spaltete / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئیسرائیلی بە نێوانیاندا پەڕاندەوە، | 14 |
Und Israel hindurchziehen ließ, / — Denn ewig währet seine Huld!
| فیرعەون و لەشکرەکەی فڕێدایە ناو دەریای سوور، | 15 |
Doch Pharao und sein Heer ins Schilfmeer trieb. / — Denn ewig währet seine Huld!
| بۆ ئەوەی لە بیابان ڕابەرایەتی گەلی خۆی کرد، | 16 |
(Dankt) dem, der sein Volk in der Wüste führte. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی پاشا مەزنەکانی لەناوبرد، | 17 |
(Dankt) dem, der mächtige Könige schlug / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی پاشا ناودارەکانی کوشت، | 18 |
Und stolze Könige tötete: / — Denn ewig währet seine Huld!
| سیحۆنی پاشای ئەمۆرییەکان، | 19 |
Sihon, der Amoriter König, / — Denn ewig währet seine Huld!
| عۆگی پاشای باشان، | 20 |
Und Og, den König von Basan, / — Denn ewig währet seine Huld!
| خاکەکەیانی کرد بە میرات، | 21 |
Und ihr Land zum Erbe gab, / — Denn ewig währet seine Huld!
| بە میرات بۆ ئیسرائیلی بەندەی خۆی، | 22 |
Zum Erbe Israel, seinem Knecht. / — Denn ewig währet seine Huld!
| بۆ ئەوەی کاتێک زەلیل بووین ئێمەی بەبیر هاتەوە، | 23 |
(Dankt dem), der in unsrer Niedrigkeit an uns gedachte / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی لەناو دوژمنمان دەریهێناین، | 24 |
Und uns von unsern Drängern befreite; / — Denn ewig währet seine Huld!
| ئەوەی نان دەداتە هەموو بەدیهێنراوێک. | 25 |
Der allen Lebewesen Speise gibt. / — Denn ewig währet seine Huld!
| ستایشی خودای ئاسمان بکەن، | 26 |
Dankt dem Gott des Himmels. / — Denn ewig währet seine Huld!
