زەبوورەکان 133

1 گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. ئەوەتا چەند باشە و چەند جوانە، کاتێک گەلی خودا پێکەوە بژین!

Cantique des degrés. De David. Voici, oh! Qu’il est agréable, qu’il est doux Pour des frères de demeurer ensemble!

2 وەک ڕۆنی بۆن خۆشە بەسەر سەرەوە، کە بەسەر ڕیشدا دێتە خوارێ، ڕیشی هارون، کە بەسەر یەخەی کراسەکەیدا دێتە خوارێ.

C’est comme l’huile précieuse qui, répandue sur la tête, Descend sur la barbe, sur la barbe d’Aaron, Qui descend sur le bord de ses vêtements.

3 وەک شەونمی حەرمۆن کە دێتە خوارێ بەسەر کێوی سییۆن، چونکە لەوێ یەزدان فەرمانی بە بەرەکەت دا، ژیانی هەتاهەتایی.

C’est comme la rosée de l’Hermon, Qui descend sur les montagnes de Sion; Car c’est là que l’Éternel envoie la bénédiction, La vie, pour l’éternité.