< زەبوورەکان 132 >

گۆرانی گەشتیاران. ئەی یەزدان، داود و هەموو ئازارەکانی بەبیر خۆت بهێنەوە. 1
En vallfartssång. Tänk, HERRE, David till godo, på allt vad han fick lida,
ئەو سوێندەی بۆ یەزدانی خوارد، نەزرەکەی بۆ خودای تواناداری یاقوب: 2
han som svor HERREN en ed och gjorde ett löfte åt den Starke i Jakob;
«شەرت بێت نەچمەوە ناو خێوەتی ماڵەکەم، نەچمە ناو نوێنەکەم، 3
»Jag skall icke gå in i den hydda där jag bor, ej heller bestiga mitt viloläger,
خەو نەدەم بە چاوەکانم، پشوو نەدەم بە پێڵووەکانم، 4
jag skall icke unna mina ögon sömn eller mina ögonlock slummer,
هەتا شوێنێک بۆ یەزدان پەیدا نەکەم، نشینگەیەک بۆ خودای تواناداری یاقوب.» 5
förrän jag har funnit en plats åt HERREN, en boning åt den Starke i Jakob.»
ئەوەتا لە ئەفراتە هەواڵی ئەومان بیست، لەناو کێڵگەکانی یاعەر دۆزیمانەوە: 6
Ja, vi hörde därom i Efrata, vi förnummo det i skogsbygden.
«با بچینە نشینگەکەی، با لە تەختەپێی کڕنۆش ببەین. 7
Låtom oss gå in i hans boning, tillbedja vid hans fotapall.
ئەی یەزدان، هەستە و وەرە بۆ شوێنی حەوانەوەت، خۆت و سندوقی هێزت. 8
Stå upp, HERRE, och kom till din vilostad, du och din makts ark.
با کاهینەکانت ڕاستودروستی لەبەر بکەن، خۆشەویستانت هەلهەلە لێبدەن.» 9
Dina präster vare klädda i rättfärdighet, och dina fromma juble.
لە پێناوی داودی بەندەی خۆت، دەستنیشانکراوەکەت ڕەت مەکەرەوە. 10
För din tjänare Davids skull må du icke visa tillbaka din smorde.
یەزدان سوێندی بۆ داود خوارد و هەرگیز لێی پاشگەز نابێتەوە: «لە بەری پشتی خۆت لەسەر تەختەکەت دادەنێم. 11
HERREN har svurit David en osviklig ed, som han icke skall rygga: »Av ditt livs frukt skall jag sätta konungar på din tron.
ئەگەر کوڕەکانت پەیمانەکەم نەشکێنن، هەروەها ئەو فەرزانەی کە فێریان دەکەم، ئەوسا خۆیان و نەوەکانیان هەتاهەتایە لەسەر تەختەکەت دادەنیشن.» 12
Om dina barn hålla mitt förbund och hålla mitt vittnesbörd, som jag skall lära dem, så skola ock deras barn till evig tid få sitta på din tron.
لەبەر ئەوەی یەزدان سییۆنی هەڵبژارد و حەزی کرد بیکات بە نشینگەی خۆی. 13
Ty HERREN har utvalt Sion, där vill han hava sin boning.
«هەتاهەتایە ئەمە ئارامگامە، لێرە نیشتەجێ دەبم، چونکە پێم خۆشە! 14
Detta är min vilostad till evig tid; här skall jag bo, ty till detta ställe har jag lust.
بەرەکەت بەسەر ئازووقەکەیدا دەبارێنم، هەژارەکانی تێر نان دەکەم. 15
Dess förråd skall jag rikligen välsigna, åt dess fattiga skall jag giva bröd till fyllest.
ڕزگاری دەکەمە بەر کاهینەکانی، خۆشەویستانی بە شادمانییەوە هەلهەلە لێ دەدەن. 16
Dess präster skall jag kläda i frälsning, och dess fromma skola jubla högt.
«لەوێ هێز بە داود دەبەخشم، چرایەک بۆ دەستنیشانکراوەکەم ئامادە دەکەم. 17
Där skall jag låta ett horn skjuta upp åt David; där har jag rett till en lampa åt min smorde.
شەرمەزاری دەکەمە بەر دوژمنەکانی، بەڵام تاجەکەی سەر ئەو شکۆفە دەکات.» 18
Hans fiender skall jag kläda i skam, men på honom skall hans krona glänsa.» Se Horn i Ordförkl.

< زەبوورەکان 132 >