< زەبوورەکان 132 >

گۆرانی گەشتیاران. ئەی یەزدان، داود و هەموو ئازارەکانی بەبیر خۆت بهێنەوە. 1
Herre! kom David i Hu for alle hans Lidelser,
ئەو سوێندەی بۆ یەزدانی خوارد، نەزرەکەی بۆ خودای تواناداری یاقوب: 2
ham, som tilsvor Herren og lovede Jakobs mægtige:
«شەرت بێت نەچمەوە ناو خێوەتی ماڵەکەم، نەچمە ناو نوێنەکەم، 3
„Jeg vil ikke gaa ind i mit Hus's Telt, jeg vil ikke opstige paa min Sengs Leje;
خەو نەدەم بە چاوەکانم، پشوو نەدەم بە پێڵووەکانم، 4
jeg vil ikke lade mine Øjne sove, eller mine Øjenlaage blunde,
هەتا شوێنێک بۆ یەزدان پەیدا نەکەم، نشینگەیەک بۆ خودای تواناداری یاقوب.» 5
førend jeg finder et Sted for Herren, en Bolig for Jakobs mægtige.‟
ئەوەتا لە ئەفراتە هەواڵی ئەومان بیست، لەناو کێڵگەکانی یاعەر دۆزیمانەوە: 6
Se, vi hørte om den i Efrata; vi fandt den paa Jaars Mark.
«با بچینە نشینگەکەی، با لە تەختەپێی کڕنۆش ببەین. 7
Vi ville gaa ind i hans Bolig, vi ville tilbede for hans Fødders Fodskammel.
ئەی یەزدان، هەستە و وەرە بۆ شوێنی حەوانەوەت، خۆت و سندوقی هێزت. 8
Herre! staa op til din Hvile, du og din Magts Ark.
با کاهینەکانت ڕاستودروستی لەبەر بکەن، خۆشەویستانت هەلهەلە لێبدەن.» 9
Lad dine Præster klæde sig med Retfærdighed og dine hellige synge med Fryd.
لە پێناوی داودی بەندەی خۆت، دەستنیشانکراوەکەت ڕەت مەکەرەوە. 10
For David, din Tjeners Skyld, forskyd ikke din Salvedes Ansigt!
یەزدان سوێندی بۆ داود خوارد و هەرگیز لێی پاشگەز نابێتەوە: «لە بەری پشتی خۆت لەسەر تەختەکەت دادەنێم. 11
Herren tilsvor David den Sandhed, fra hvilken han ikke vilde vige: „Af dit Livs Frugt vil jeg sætte en Mand paa din Trone.‟
ئەگەر کوڕەکانت پەیمانەکەم نەشکێنن، هەروەها ئەو فەرزانەی کە فێریان دەکەم، ئەوسا خۆیان و نەوەکانیان هەتاهەتایە لەسەر تەختەکەت دادەنیشن.» 12
Dersom dine Børn holde min Pagt og mine Vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skulle og deres Børn altid sidde paa din Trone.
لەبەر ئەوەی یەزدان سییۆنی هەڵبژارد و حەزی کرد بیکات بە نشینگەی خۆی. 13
Thi Herren har udvalgt Zion, han har begæret sig den til Bolig:
«هەتاهەتایە ئەمە ئارامگامە، لێرە نیشتەجێ دەبم، چونکە پێم خۆشە! 14
„Den er min Hvile altid, her vil jeg bo; thi jeg har begæret den.
بەرەکەت بەسەر ئازووقەکەیدا دەبارێنم، هەژارەکانی تێر نان دەکەم. 15
Jeg vil velsigne Spisen der, jeg vil mætte de fattige der med Brød.
ڕزگاری دەکەمە بەر کاهینەکانی، خۆشەویستانی بە شادمانییەوە هەلهەلە لێ دەدەن. 16
Og jeg vil klæde dens Præster med Salighed, og dens hellige skulle synge med Fryd.
«لەوێ هێز بە داود دەبەخشم، چرایەک بۆ دەستنیشانکراوەکەم ئامادە دەکەم. 17
Der vil jeg lade et Horn opvokse for David; jeg har beredt en Lampe for min Salvede.
شەرمەزاری دەکەمە بەر دوژمنەکانی، بەڵام تاجەکەی سەر ئەو شکۆفە دەکات.» 18
Hans Fjender vil jeg klæde i Skam, men paa ham skal hans Krone blomstre.

< زەبوورەکان 132 >