< زەبوورەکان 130 >

گۆرانی گەشتیاران. ئەی یەزدان، لە ناخی قووڵاییەکانەوە هاوار بۆ تۆ دەکەم! 1
Af det dybe raaber jeg til dig, Herre!
ئەی پەروەردگار، گوێ لە دەنگم بگرە! با گوێیەکانت سووک بن بۆ دەنگی پاڕانەوەم. 2
Herre! hør paa min Røst; lad dine Øren mærke paa mine ydmyge Begæringers Røst.
ئەی یەزدان، ئەگەر گوناهەکان تۆمار بکەیت، ئەی پەروەردگار، کێ دەوەستێت؟ 3
Dersom du, Herre, vil tage Vare paa Misgerninger, Herre! hvo kan da bestaa?
بەڵام لێخۆشبوون لەلای تۆیە، بۆ ئەوەی لێت بترسین. 4
Men hos dig er Forladelse, paa det du maa frygtes.
چاوەڕێی یەزدان دەکەم، گیانم چاوەڕێی دەکات، هیوام بە بەڵێنەکانییەتی. 5
Jeg biede efter Herren, min Sjæl biede, og jeg haabede paa hans Ord.
گیانم چاوەڕێی پەروەردگار دەکات، زیاتر لە ئێشکگر بۆ بەرەبەیان، زیاتر لە ئێشکگر بۆ بەرەبەیان. 6
Min Sjæl længes efter Herren mere end Vægtere efter Morgenen, Vægtere efter Morgenen.
ئەی ئیسرائیل، هیوات بە یەزدان هەبێت، چونکە خۆشەویستی نەگۆڕ لەلای یەزدانە، توانایەکی زۆریشی هەیە بۆ کڕینەوە. 7
Israel! haab paa Herren; thi hos Herren er Miskundhed, og megen Forløsning er hos ham.
هەر ئەوە ئیسرائیل دەکڕێتەوە لە هەموو گوناهەکانی. 8
Og han skal forløse Israel af alle dets Misgerninger.

< زەبوورەکان 130 >