زەبوورەکان 126

1 گۆرانی گەشتیاران. کە یەزدان ڕاپێچکراوانی سییۆنی گەڕاندەوە، وامان لێهات وەک خەون ببینین.

Ein Stufenlied. - Wenn die Gefangenen der Herr zurück nach Sion führt, dann wird es uns, als träumten wir.

2 ئەو کاتە دەممان پڕ پێکەنین و زمانمان پڕ هەلهەلە بوو، ئەوسا لەنێو نەتەوەکان گوتیان: «یەزدان کارێکی گەورەی لەگەڵ ئەوان کرد!»

Voll Lachen ist dann unser Mund und voll Frohlocken unsre Zunge. Dann sagt man bei den Heiden: "Gar Großes wirkt der Herr an diesen."

3 یەزدان کارێکی گەورەی لەگەڵ ئێمە کرد، شادمان بووین.

Ja, Großes wirkt der Herr an uns; wir sind so fröhlich.

4 ئەی یەزدان، ڕاپێچکراوانمان بگەڕێنەوە، وەک جۆگەکانی نەقەب.

Laß unsere Heimkehr, Herr, geschehen, den Flüssen in dem Südland gleich!

5 ئەوانەی بە فرمێسکەوە دەچێنن، بە هەلهەلەوە دروێنە دەکەن.

Mit Tränen wird gesät; geerntet wird mit Jubel.

6 ئەوەی بە گریانەوە دەڕوات و تۆو بۆ چاندن بار دەکات، بە هەلهەلەوە دێتەوە و بەرهەمەکەی بە مەڵۆ بار دەکات.

Wer Samen trägt im Sack, geht hin und weint; der Garbenträger kommt und jauchzt.