< زەبوورەکان 124 >

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. «ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو،» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت، 1
En sang ved festreisene; av David. Hadde ikke Herren vært med oss - så sie Israel -
«ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو، کاتێک خەڵک لێمان هەستان، 2
hadde ikke Herren vært med oss da menneskene stod op imot oss,
ئەوا بە زیندوویی قووتیان دەداین، کاتێک قینیان لە دژمان جۆشا، 3
da hadde de slukt oss levende, da deres vrede var optendt imot oss,
ئەوا لافاو ڕایدەماڵین، لێشاو گیانمانی دەبرد، 4
da hadde vannene overskyllet oss, en strøm var gått over vår sjel,
ئەوا ئاوی هەڵچوو گیانمانی دەبرد.» 5
da var de gått over vår sjel de stolte vann.
ستایش بۆ یەزدان، کە ئێمەی نەکردە نێچیری بەر کەڵبەیان. 6
Lovet være Herren, som ikke gav oss til rov for deres tenner!
گیانمان وەک چۆلەکە لە داوی ڕاوچی دەربازبوو، داوەکە پسا و ئێمە دەربازبووین. 7
Vår sjel er undsloppet som en fugl av fuglefangernes snare; snaren er sønderrevet, og vi er undsloppet.
هانامان بە ناوی یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی. 8
Vår hjelp er i Herrens navn, han som gjorde himmel og jord.

< زەبوورەکان 124 >