< زەبوورەکان 124 >

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. «ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو،» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت، 1
Zarándoklás éneke. Dávidtól. Ha nem az Örökkévaló az, ki velünk volt – így szóljon Izraél
«ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو، کاتێک خەڵک لێمان هەستان، 2
ha nem az Örökkévaló az, ki velünk volt, midőn ránk támadtak emberek:
ئەوا بە زیندوویی قووتیان دەداین، کاتێک قینیان لە دژمان جۆشا، 3
akkor elevenen nyeltek volna el bennünket, midőn haragjuk föllobbant ellenünk;
ئەوا لافاو ڕایدەماڵین، لێشاو گیانمانی دەبرد، 4
akkor a vizek elsodortak volna bennünket, patak ment volna át lelkünk fölött;
ئەوا ئاوی هەڵچوو گیانمانی دەبرد.» 5
akkor átmentek volna lelkünk fölött a kevély vizek.
ستایش بۆ یەزدان، کە ئێمەی نەکردە نێچیری بەر کەڵبەیان. 6
Áldva Iegyen az Örökkévaló, ki nem adott bennünket ragadmányul fogaiknak!
گیانمان وەک چۆلەکە لە داوی ڕاوچی دەربازبوو، داوەکە پسا و ئێمە دەربازبووین. 7
Lelkünk mint a madár megmenekült a madarászok tőréből; a tőr eltörött és mi megmenekültünk.
هانامان بە ناوی یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی. 8
Segítségünk az Örökkévaló nevében van, ki égnek és földnek teremtője.

< زەبوورەکان 124 >