< زەبوورەکان 124 >

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. «ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو،» با ئێستا ئیسرائیل بڵێت، 1
Dersom Herren ikke havde været med os — saa sige Israel! —
«ئەگەر یەزدان لایەنگرمان نەدەبوو، کاتێک خەڵک لێمان هەستان، 2
dersom Herren ikke havde været med os, der Menneskene opstode imod os;
ئەوا بە زیندوویی قووتیان دەداین، کاتێک قینیان لە دژمان جۆشا، 3
da havde de opslugt os levende, idet deres Vrede var optændt imod os;
ئەوا لافاو ڕایدەماڵین، لێشاو گیانمانی دەبرد، 4
da havde Vandene overskyllet os, Strømmen var gaaet over vor Sjæl;
ئەوا ئاوی هەڵچوو گیانمانی دەبرد.» 5
da vare de gaaede over vor Sjæl, de stolte Vande!
ستایش بۆ یەزدان، کە ئێمەی نەکردە نێچیری بەر کەڵبەیان. 6
Lovet være Herren, som ikke gav os til Rov for deres Tænder!
گیانمان وەک چۆلەکە لە داوی ڕاوچی دەربازبوو، داوەکە پسا و ئێمە دەربازبووین. 7
Vor Sjæl er undkommen som en Fugl af Fuglefængernes Snare; Snaren er sønderreven, og vi ere undkomne.
هانامان بە ناوی یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی. 8
Vor Hjælp er i Herrens Navn, hans, som skabte Himmel og Jord.

< زەبوورەکان 124 >