زەبوورەکان 122

1 گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: »Vi skola gå till HERRENS hus.»

2 ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,

3 ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,

4 لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.

5 لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.

6 داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.

7 با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!

8 لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.

9 لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.

För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.