< زەبوورەکان 122 >

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.» 1
(Sang til Festrejserne. Af David.) Jeg frydede mig, da de sagde til mig: "Vi drager til HERRENs Hus!"
ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن. 2
Så står vore Fødder da i dine Porte, Jerusalem,
ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو. 3
Jerusalem bygget som Staden, hvor Folket samles;
لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە. 4
thi did op drager Stammerne, HERRENs Stammer en Vedtægt for Israel om at prise HERRENs Navn.
لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود. 5
Thi der står Dommersæder, Sæder for Davids Hus.
داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن. 6
Bed om Jerusalems Fred! Ro finde de, der elsker dig!
با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.» 7
Der råde Fred på din Mur, Tryghed i dine Borge!
لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم. 8
For Brødres og Frænders Skyld vil jeg ønske dig Fred,
لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم. 9
for Herren vor Guds hus's skyld vil jeg søge dit bedste.

< زەبوورەکان 122 >