< زەبوورەکان 122 >

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.» 1
Jeg glædede mig ved dem, som sagde til mig: Vi ville gaa til Herrens Hus.
ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن. 2
Vore Fødder stode i dine Porte, Jerusalem!
ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو. 3
Jerusalem, du, som er bygget op som en Stad, der er tæt sammenbygget,
لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە. 4
hvorhen Stammerne droge op, Herrens Stammer efter Israels Lov, for at prise Herrens Navn.
لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود. 5
Thi der var Stole satte til Dom, Stole for Davids Hus.
داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن. 6
Beder om Jerusalems Fred; Ro finde de, som elske dig.
با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.» 7
Der være Fred paa din Mur, Ro i dine Paladser!
لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم. 8
For mine Brødres og mine Venners Skyld vil jeg sige: Fred være i dig!
لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم. 9
For Herrens vor Guds Hus's Skyld vil jeg søge dit Bedste.

< زەبوورەکان 122 >