< زەبوورەکان 121 >

گۆرانی گەشتیاران. چاوم بەرەو چیاکان هەڵدەبڕم، یارمەتی من لەکوێوە دێت؟ 1
En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?
یارمەتی من لەلای یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی. 2
Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.
لێ ناگەڕێت پێت بخزێت، ئەوەی دەتپارێزێت خەواڵوو نابێت. 3
Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.
بێگومان ئەوەی ئیسرائیل دەپارێزێت خەواڵوو نابێت و نانوێت. 4
Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.
یەزدان پارێزگاری تۆیە، یەزدان سێبەری تۆیە لەلای دەستی ڕاستت، 5
Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.
نە خۆر بە ڕۆژ ئەزیەتت دەدات، نە مانگ بە شەو. 6
Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.
یەزدان لە هەموو خراپەیەک دەتپارێزێت، گیانت دەپارێزێت. 7
Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.
یەزدان پارێزگاری هاتوچۆت دەکات، لە ئێستاوە و بۆ هەتاهەتایە. 8
Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.

< زەبوورەکان 121 >