< زەبوورەکان 121 >

گۆرانی گەشتیاران. چاوم بەرەو چیاکان هەڵدەبڕم، یارمەتی من لەکوێوە دێت؟ 1
Jeg opløfter mine Øjne til Bjergene; hvorfra skal min Hjælp komme?
یارمەتی من لەلای یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی. 2
Min Hjælp kommer fra Herren, som skabte Himmelen og Jorden.
لێ ناگەڕێت پێت بخزێت، ئەوەی دەتپارێزێت خەواڵوو نابێت. 3
Han tillade ikke din Fod at snuble, og han, som bevarer dig, slumre ikke!
بێگومان ئەوەی ئیسرائیل دەپارێزێت خەواڵوو نابێت و نانوێت. 4
Se, han slumrer ikke og sover ikke, han, som bevarer Israel!
یەزدان پارێزگاری تۆیە، یەزدان سێبەری تۆیە لەلای دەستی ڕاستت، 5
Herren er den, der bevarer dig; Herren er din Skygge ved din højre Haand.
نە خۆر بە ڕۆژ ئەزیەتت دەدات، نە مانگ بە شەو. 6
Solen skal ikke stikke dig om Dagen eller Maanen om Natten.
یەزدان لە هەموو خراپەیەک دەتپارێزێت، گیانت دەپارێزێت. 7
Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din Sjæl.
یەزدان پارێزگاری هاتوچۆت دەکات، لە ئێستاوە و بۆ هەتاهەتایە. 8
Herren skal bevare din Udgang og din Indgang fra nu af og indtil evig Tid.

< زەبوورەکان 121 >