زەبوورەکان 120

1 گۆرانی گەشتیاران. لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە و بە دەنگمەوە هات.

En vallfartssång. Jag ropar till HERREN i min nöd, och han svarar mig.

2 ئەی یەزدان، گیانم دەرباز بکە لە لێوی درۆزن و لە زمانی فێڵباز.

HERRE, rädda min själ från lögnaktiga läppar, från en falsk tunga.

3 چیت پێدەدرێت، چیت بۆ زیاد دەکرێت، ئەی زمانی فێڵباز؟

Varmed bliver du lönad, både nu och allt framgent, du falska tunga?

4 سزاتان دەدەم بە تیری تیژکراوی پاڵەوان، لەگەڵ پشکۆی خەڵووزی دار گەز!

Jo, med en våldsverkares skarpa pilar och med glödande ginstkol.

5 قوڕبەسەرم، چونکە ئاوارەی مەشەکم، کە لە خێوەتەکانی قێدار نیشتەجێم.

Ve mig, att jag måste dväljas i Meseks land och bo ibland Kedars hyddor!

6 نیشتەجێبوونم درێژەی کێشا لەگەڵ ئەوانەی ڕقیان لە ئاشتییە.

Länge nog har min själ måst bo ibland dem som hata friden.

7 من ئاشتیخوازم، بەڵام کاتێک قسە دەکەم، ئەوان شەڕخوازن.

Jag själv håller frid, men säger jag blott ett ord, äro de redo till strid.