< زەبوورەکان 120 >

گۆرانی گەشتیاران. لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە و بە دەنگمەوە هات. 1
Ég ákalla Guð í neyð minni og hann hjálpar mér.
ئەی یەزدان، گیانم دەرباز بکە لە لێوی درۆزن و لە زمانی فێڵباز. 2
Drottinn, frelsaðu mig frá svikum og prettum.
چیت پێدەدرێت، چیت بۆ زیاد دەکرێت، ئەی زمانی فێڵباز؟ 3
Þú lygatunga, hver verða örlög þín?
سزاتان دەدەم بە تیری تیژکراوی پاڵەوان، لەگەڵ پشکۆی خەڵووزی دار گەز! 4
Oddhvassar örvar munu stinga þig og glóandi kol brenna þig!
قوڕبەسەرم، چونکە ئاوارەی مەشەکم، کە لە خێوەتەکانی قێدار نیشتەجێم. 5
Hvílík mæða að búa með óguðlegum!
نیشتەجێبوونم درێژەی کێشا لەگەڵ ئەوانەی ڕقیان لە ئاشتییە. 6
Ég er þreyttur á þeim sem hata friðinn.
من ئاشتیخوازم، بەڵام کاتێک قسە دەکەم، ئەوان شەڕخوازن. 7
Ég þrái frið, en þeir elska stríð og láta ráð mín sem vind um eyrun þjóta.

< زەبوورەکان 120 >