< زەبوورەکان 120 >
گۆرانی گەشتیاران. لە تەنگانەمدا لە یەزدان پاڕامەوە و بە دەنگمەوە هات. | 1 |
(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.
ئەی یەزدان، گیانم دەرباز بکە لە لێوی درۆزن و لە زمانی فێڵباز. | 2 |
HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!
چیت پێدەدرێت، چیت بۆ زیاد دەکرێت، ئەی زمانی فێڵباز؟ | 3 |
Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!
سزاتان دەدەم بە تیری تیژکراوی پاڵەوان، لەگەڵ پشکۆی خەڵووزی دار گەز! | 4 |
Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.
قوڕبەسەرم، چونکە ئاوارەی مەشەکم، کە لە خێوەتەکانی قێدار نیشتەجێم. | 5 |
Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!
نیشتەجێبوونم درێژەی کێشا لەگەڵ ئەوانەی ڕقیان لە ئاشتییە. | 6 |
Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.
من ئاشتیخوازم، بەڵام کاتێک قسە دەکەم، ئەوان شەڕخوازن. | 7 |
Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!