زەبوورەکان 119
| خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە ڕێگایان تەواوە، ئەوانەی بەپێی فێرکردنی یەزدان دەڕۆن. | 1 |
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
| خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە یاساکەی پەیڕەو دەکەن، بە هەموو دڵەوە ڕوو لە خودا دەکەن. | 2 |
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
| هەروەها خراپە ناکەن و بە ڕێگای ئەودا دەڕۆن. | 3 |
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
| تۆ ڕێنماییەکانت داوە، بۆ ئەوەی خەڵک بە تەواوی گوێڕایەڵی بن. | 4 |
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
| خۆزگە ڕێگاکانم بچەسپابوونایە لە بەجێگەیاندنی فەرزەکانت! | 5 |
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
| ئەو کاتە شەرمەزار نەدەبووم، کە دەمڕوانییە هەموو ڕاسپاردەکانت. | 6 |
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
| بە دڵی پاکەوە ستایشت دەکەم، کاتێک فێری حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم. | 7 |
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
| فەرزەکانت بەجێدەهێنم، بە تەواوی وازم لێ مەهێنە. | 8 |
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
| گەنج بە چی هەڵسوکەوتی خۆی بێگەرد دەکات؟ بە پاراستنی وشەکانت. | 9 |
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
| بە هەموو دڵەوە ڕوو لە تۆ دەکەم، مەهێڵە لە ڕاسپاردەکانت گومڕابم. | 10 |
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
| وشەکانی تۆم لەناو دڵم شاردووەتەوە، تاکو لە دژی تۆ گوناه نەکەم. | 11 |
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
| ئەی یەزدان، ستایش بۆ تۆ! فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. | 12 |
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
| بە لێوەکانی خۆم، باسی هەموو حوکمەکانی دەمی تۆ دەکەم. | 13 |
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
| بە پەیڕەوکردنی یاساکانت شاد دەبم، وەک کەسێک سامانێکی زۆر دەبینێتەوە. | 14 |
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
| لە ڕێنماییەکانت ورد دەبمەوە، چاو دەبڕمە ڕێگاکانت. | 15 |
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
| بە فەرزەکانت دڵخۆش دەبم، وشەکانی تۆم لە یاد ناچێت. | 16 |
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
| چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکە، تاکو بژیم و گوێڕایەڵی فەرمانەکەت بم. | 17 |
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
| چاوم بکەرەوە تاکو ئەوانە ببینم، کردەوە سەرسوڕهێنەرەکان لە فێرکردنت. | 18 |
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
| من نامۆم لە زەوی، ڕاسپاردەکانی خۆتم لێ مەشارەوە. | 19 |
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
| گیانم توایەوە لە تامەزرۆیی بۆ حوکمەکانت لە هەموو کاتێک. | 20 |
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
| سەرزەنشتی لووت بەرزە نەفرەت لێکراوەکانت کرد، کە لە ڕاسپاردەکانی تۆ گومڕا بوون. | 21 |
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
| ڕیسوایی و سووکایەتیم لەسەر لابە، چونکە یاسای تۆم پەیڕەو کردووە. | 22 |
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
| هەرچەندە میرەکان دادەنیشن و لە دژم پیلان دەگێڕن، بەڵام خزمەتکارەکەت لە فەرزەکانت ورد دەبێتەوە. | 23 |
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
| یاساکانت شادمانی منن، ئەوانە ڕاوێژکارەکانی منن. | 24 |
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
| گیانم بە خۆڵەوە نووساوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە. | 25 |
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
| باسی ڕێگاکانی خۆمم کرد، تۆ بەدەنگمەوە هاتیت، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. | 26 |
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
| ڕێگای ڕێنماییەکانی خۆتم تێبگەیەنە، لە کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ورد دەبمەوە. | 27 |
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
| گیانم لە خەفەتان توایەوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بەهێزم بکە. | 28 |
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
| ڕێگای درۆم لێ دووربخەوە، لەگەڵم میهرەبان بە و فێری تەوراتی خۆتم بکە. | 29 |
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
| ڕێگای ڕاستیم هەڵبژاردووە، حوکمەکانی تۆم خستووەتە بەرچاوم. | 30 |
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
| دەست بە یاساکانی تۆوە دەگرم، ئەی یەزدان، ڕێ مەدە شەرمەزار بم! | 31 |
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
| بە ڕاکردن لەسەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت دەڕۆم، چونکە دڵی منت ئازاد کرد. | 32 |
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
| ئەی یەزدان، فێری ڕێگای فەرزەکانی خۆتم بکە، هەتا کۆتایی بەجێیان دەهێنم. | 33 |
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
| تێمبگەیەنە و فێرکردنت پەیڕەو دەکەم، بە هەموو دڵەوە گوێڕایەڵی دەبم. | 34 |
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
| بمخە سەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت، چونکە دڵخۆشم دەکەن. | 35 |
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
| دڵم بخەرە سەر یاساکانت، نەک سەر قازانج. | 36 |
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
| چاوم وەرگێڕە لە تەماشاکردنی شتی پووچ، لە ڕێگای خۆتدا بمبوژێنەوە. | 37 |
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
| بەڵێنی خۆت بۆ خزتمەتکارەکەت بهێنە دی، ئەوەی بەوانەت داوە کە لێت دەترسن. | 38 |
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
| ئەو سووکایەتییەم لەسەر لابە کە لێی دەترسم، چونکە حوکمەکانت چاکن. | 39 |
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
| ئەوەتا پەرۆشی ڕێنماییەکانی تۆم، بە ڕاستودروستی خۆت بمژیێنەوە. | 40 |
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
| ئەی یەزدان، با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەتم بۆ بێت، ڕزگارییەکەت بەگوێرەی بەڵێنی خۆت، | 41 |
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
| جا وەڵامی ئەوە دەدەمەوە کە گاڵتەم پێ دەکات، چونکە پشتم بە بەڵێنی تۆ بەستووە. | 42 |
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
| وشەی ڕاست هەرگیز لە دەمم دوور مەخەوە، چونکە ئومێدم بە حوکمەکانی تۆ هەیە. | 43 |
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
| بە بەردەوامی گوێڕایەڵی فێرکردنی تۆ دەبم، هەتاهەتایە و هەتاسەر. | 44 |
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
| بە ئازادی دەڕۆم، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم. | 45 |
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
| لەبەردەم پاشاکانیش باسی یاساکانی تۆ دەکەم، شەرمەزاریش نابم. | 46 |
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
| خۆشی لە ڕاسپاردەکانت دەبینم، چونکە حەزم لێیانە. | 47 |
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
| دەست بۆ ڕاسپاردەکانت بەرز دەکەمەوە، ئەوەی خۆشم دەوێت، سەرنج دەدەمە فەرزەکانت. | 48 |
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
| پەیمانی خۆت لەبیر بێت بۆ خزمەتکارەکەت، چونکە هیوات پێم داوە. | 49 |
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
| لە کاتی تەنگانەمدا دڵنەوایی من ئەمەیە: بەڵێنەکەت منی ژیاندەوە. | 50 |
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
| لووتبەرزەکان زۆر گاڵتەم پێ دەکەن، بەڵام من لە فێرکردنی تۆ لام نەداوە. | 51 |
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
| ئەی یەزدان، حوکمە لەمێژینەکانی تۆم هاتەوە یاد، دڵنەواییم هاتەوە. | 52 |
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
| لەبەر بەدکاران تووڕەییم جۆشا، ئەوانەی وازیان لە فێرکردنی تۆ هێناوە. | 53 |
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
| فەرزەکانت بوونە بابەت گۆرانییەکانم، لە ماڵی ئاوارەییم. | 54 |
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
| ئەی یەزدان، بە شەو یادی ناوی تۆ دەکەمەوە و گوێڕایەڵی فێرکردنت دەبم. | 55 |
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
| ئەم نەریتە بۆ من بوو: ڕێنماییەکانی تۆم پەیڕەو کرد. | 56 |
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
| ئەی یەزدان، تۆ بەشی منی، بەڵێنم داوە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت بم. | 57 |
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
| بە هەموو دڵەوە داوای ڕەزامەندی تۆ دەکەم، بەپێی بەڵێنی خۆت لەگەڵم میهرەبان بە. | 58 |
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
| لە ڕێگای خۆم ڕامام، پێم بەرەو یاساکانت وەرگێڕایەوە. | 59 |
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
| خێرا بووم و دوا نەکەوتم لە بەجێگەیاندنی ڕاسپاردەکانت. | 60 |
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
| گوریسی بەدکاران منیان بەستووەتەوە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم. | 61 |
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
| لە نیوەشەودا هەڵدەستم بۆ ئەوەی ستایشت بکەم لەسەر حوکمە ڕاستودروستەکانت. | 62 |
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
| من هاوڕێی هەموو ئەوانەم لە تۆ دەترسن، لەوانەی ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەن. | 63 |
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
| ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت زەوی پڕکردووە، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. | 64 |
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
| ئەی یەزدان، چاکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت کرد، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت. | 65 |
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
| هەستی باش و زانینم فێر بکە، چونکە باوەڕم بە ڕاسپاردەکانت هەیە. | 66 |
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
| بەر لەوەی زەلیل بم گومڕا بووم، بەڵام ئێستا گوێڕایەڵی فەرمایشتەکەت دەبم. | 67 |
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
| تۆ چاکیت و چاکەکاری، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. | 68 |
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
| لووتبەرزان درۆم بۆ هەڵدەبەستن، بەڵام من بە هەموو دڵەوە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم. | 69 |
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
| دڵیان وەک پیو بێ هەستە، بەڵام فێرکردنت شادییە بۆ من. | 70 |
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
| چاک بوو بۆ من کە زەلیل بم، بۆ ئەوەی فێری فەرزەکانت بم. | 71 |
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
| فێرکردنی دەمی تۆ لە هەزار زێڕ و زیو باشترە بۆ من. | 72 |
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
| دەستی تۆ دروستی کردم و دایڕشتم، تێمبگەیەنە تاکو فێری ڕاسپاردەکانت بم. | 73 |
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
| ئەوانەی لێت دەترسن شادمان دەبن کاتێک دەمبینن، چونکە من هیوام بە بەڵێنی تۆ هەیە. | 74 |
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
| ئەی یەزدان، زانیم کە حوکمەکانت ڕاستودروستە، بە دڵسۆزی زەلیلت کردم. | 75 |
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
| با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بۆ دڵنەواییم بێت، بەپێی بەڵێنەکەت بۆ خزمەتکارەکەت. | 76 |
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
| با بەزەییت بێتە لام بۆ ئەوەی بژیم، چونکە فێرکردنی تۆ شادمانییە بۆ من. | 77 |
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
| با لووتبەرزان شەرمەزار بن، چونکە بوختانیان بۆ هەڵبەستم، بەڵام من سەرنج دەدەمە ڕێنماییەکانت. | 78 |
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
| با ئەوانەی لێت دەترسن بگەڕێنەوە لای من، ئەوانەی لە یاساکانی تۆ تێدەگەن. | 79 |
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
| با دڵم تەواو بێت لە فەرزەکانت، بۆ ئەوەی شەرمەزار نەبم. | 80 |
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
| گیانم پەرۆشی ڕزگاریی تۆیە، ئومێدم بە بەڵێنی تۆیە. | 81 |
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
| چاوم کز بوو لە چاوەڕوانی بەڵێنەکەت، دەپرسم: «کەی دڵنەواییم دەکەیت؟» | 82 |
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
| هەرچەندە وەک مەشکەیەکی پڕ دووکەڵم لێهاتووە، فەرزەکانی تۆم لەیاد نەکردووە. | 83 |
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
| خزمەتکارەکەت دەبێ چەند ڕۆژ چاوەڕێ بکات؟ کەی حوکم دەدەیت بەسەر ئەوانەی من دەچەوسێننەوە؟ | 84 |
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
| لووتبەرزان چاڵیان بۆم هەڵکەندووە، ئەمەش بەگوێرەی فێرکردنی تۆ نییە! | 85 |
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
| هەموو ڕاسپاردەکانت جێی متمانەن، فریام بکەوە، چونکە بە فێڵ دەمچەوسێننەوە! | 86 |
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
| خەریک بوو لەسەر زەوی کۆتاییم پێ بهێنن، بەڵام من دەستبەرداری ڕێنماییەکانی تۆ نەبووم. | 87 |
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
| بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە، یاساکانی دەمی تۆ پەیڕەو دەکەم. | 88 |
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
| ئەی یەزدان، فەرمایشتی تۆ هەتاهەتاییە، لە ئاسمان چەسپاوە. | 89 |
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
| دڵسۆزیت نەوە دوای نەوەیە، زەویت دامەزراند و دەمێنێت. | 90 |
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
| ئەوان بە حوکمەکانی تۆ هەتا ئەمڕۆ ماون، چونکە هەمووان خزمەتکاری تۆن. | 91 |
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
| ئەگەر فێرکردنی تۆ سەرچاوەی شادیم نەدەبوو، بە زەلیلی خۆم لەناودەچووم. | 92 |
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
| هەرگیز ڕێنماییەکانت لەبیرناکەم، چونکە بەوان منت ژیاندەوە. | 93 |
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
| من هی تۆم، ڕزگارم بکە، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم. | 94 |
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
| بەدکارەکان خۆیان بۆم ماتداوە تاکو بمفەوتێنن، بەڵام من لە یاساکانی تۆ ڕادەمێنم. | 95 |
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
| بۆ هەموو تەواوییەک سنوورم بینی، بەڵام ڕاسپاردەی تۆ زۆر فراوانە. | 96 |
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
| چەند حەزم لە فێرکردنی تۆیە! بە درێژایی ڕۆژ لێی ورد دەبمەوە. | 97 |
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
| بەهۆی ڕاسپاردەکانت لە دوژمنەکانم داناتر بووم، چونکە هەتاهەتایە بۆ منە. | 98 |
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
| لە هەموو مامۆستاکانم هۆشمەندتر بووم، چونکە لە یاساکانت ورد دەبمەوە. | 99 |
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
| لە پیرەکان زیاتر تێدەگەم، چونکە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم. | 100 |
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
| پێی خۆمم قەدەغە کردووە لە هەموو ڕێگایەکی خراپ، بۆ ئەوەی گوێڕایەڵی فەرمانی تۆ بم. | 101 |
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
| لە حوکمەکانی تۆ لام نەداوە، چونکە تۆ خۆت فێرت کردووم. | 102 |
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
| بەڵێنەکانت چەند شیرینن بۆ زمانم، لە هەنگوین شیرینترن بۆ دەمم. | 103 |
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
| لە ڕێنماییەکانی تۆ تێگەیشتنم بەدەستهێنا، بۆیە ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە. | 104 |
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
| وشەکانی تۆ چرایە بۆ پێیەکانم، ڕووناکییە بۆ ڕێگام. | 105 |
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
| سوێندم خواردووە و بەجێی دەهێنم، کە ملکەچی حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم. | 106 |
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
| ئەی یەزدان، زۆر ئازارم چێژتووە، جا بەپێی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە. | 107 |
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
| ئەی یەزدان، بە ستایشە خۆویستەکانی دەمم ڕازی بە، حوکمەکانی خۆتم فێر بکە. | 108 |
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
| هەمیشە گیانم لەناو دەستمدایە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیرناکەم. | 109 |
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
| بەدکاران تەڵەیان بۆم ناوەتەوە، بەڵام من لە ڕێنماییەکانی تۆ گومڕا نابم. | 110 |
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
| یاساکانت هەتاهەتایە گەنجینەن بۆ من، چونکە ئەوان شادی دڵمن. | 111 |
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
| دڵم بۆ بەجێهێنانی فەرزەکانت تەرخان دەکەم، هەتاهەتایە و هەتا کۆتایی. | 112 |
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
| ڕقم لە کەسانی دوودڵە، حەزم لە فێرکردنی تۆیە. | 113 |
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
| تۆ پەناگا و قەڵغانی منیت، هیوام بە بەڵێنی تۆیە. | 114 |
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
| ئەی بەدکارەکان، لێم دوور بکەونەوە، تاکو ڕاسپاردەکانی خودای خۆم پەیڕەو بکەم. | 115 |
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
| بەپێی بەڵێنەکەی خۆت پشتم بگرە هەتا بژیم، لە ئومێدی خۆم شەرمەزارم مەکە. | 116 |
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
| پشتم بگرە و ڕزگاردەبم، هەمیشە چاوم لە فەرزەکانت دەبێت. | 117 |
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
| هەموو ئەوانەی لە فەرزەکانی تۆ گومڕا بوون ڕەتیان دەکەیتەوە، چونکە فێڵەکەیان پووچە. | 118 |
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
| هەموو بەدکارانی زەوی وەک خڵت جیا دەکەیتەوە، بۆیە حەزم لە یاساکانتە. | 119 |
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
| لەشم لە تۆقینی تۆ دەلەرزێت و لە حوکمەکانت دەترسم. | 120 |
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
| دادپەروەری و ڕاستودروستیم بەجێهێناوە، ڕادەستی زۆردارم مەکە. | 121 |
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
| بەڵێن بدە چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکەیت، با لووتبەرزەکان ستەمم لێ نەکەن. | 122 |
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
| چاوم شل بوو لە پەرۆشیم بۆ ڕزگارییەکەت، بۆ بەجێهێنانی بەڵێنە ڕاستودروستەکەت. | 123 |
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
| بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت ڕەفتار بکە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. | 124 |
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
| من خزمەتکاری تۆم، تێمبگەیەنە، بۆ ئەوەی لە یاساکانت تێبگەم. | 125 |
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
| ئەی یەزدان، کاتی کارکردنی تۆیە، چونکە فێرکردنی تۆ شکێنراوە. | 126 |
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
| لەبەر ئەوەی حەز لە ڕاسپاردەکانت دەکەم زیاتر لە زێڕ، لە زێڕی پوختەکراو، | 127 |
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
| هەروەها لەبەر ئەوەی هەموو ڕێنماییەکانت بە ڕاست دەزانم، ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە. | 128 |
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
| یاساکانت سەرسوڕهێنەرە، بۆیە گیانم پەیڕەویان دەکات. | 129 |
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
| ڕوونکردنەوەی فەرمایشتەکانت ڕووناکی دەبەخشێت، تێگەیشتنیش بە نەزانەکان. | 130 |
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
| دەمم کردەوە و هەناسەبڕکێمە، چونکە پەرۆشی ڕاسپاردەکانی تۆم. | 131 |
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
| ئاوڕم لێ بدەوە و لەگەڵم میهرەبان بە، وەک نەریتی خۆت بۆ ئەوانەی ناوی تۆیان خۆشدەوێت. | 132 |
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
| هەنگاوەکانم لەسەر وتەکەت بچەسپێنە، مەهێڵە هیچ گوناهێک بەسەرمدا زاڵ بێت. | 133 |
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
| لە زۆرداری مرۆڤ بمکڕەوە، بۆ ئەوەی ڕێنماییەکانی تۆ پەیڕەو بکەم. | 134 |
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
| ڕووت بەسەر خزمەتکاری خۆتدا بدرەوشێنەوە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. | 135 |
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
| جۆگەی ئاو لە چاوەکانم دادەڕژێت، چونکە فێرکردنت پەیڕەو ناکرێت. | 136 |
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
| ئەی یەزدان، تۆ ڕاستودروستیت، حوکمەکانت ڕاستن. | 137 |
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
| ئەو یاسایانەی دەرتکردووە ڕاستودروستن و بە تەواوی جێی متمانەن. | 138 |
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
| دڵگەرمیم سووتاندمی، چونکە دوژمنانم فەرمانەکانی تۆیان لەبیر کردووە. | 139 |
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
| بەڵێنی تۆ زۆر تاقیکراوەتەوە، خزمەتکارەکەت حەزی لێیەتی. | 140 |
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
| من بچووک و ڕیسوام، بەڵام ڕێنماییەکانت لە یاد ناکەم. | 141 |
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
| ڕاستودروستیت هەتاهەتایی تەواوە و فێرکردنت ڕاستە. | 142 |
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
| تەنگانە و ناخۆشیم تووش بووە، بەڵام ڕاسپاردەکانت شادی منن. | 143 |
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
| یاساکانت هەتاهەتایە ڕاستودروستن، تێمبگەیەنە بۆ ئەوەی بژیم. | 144 |
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
| پڕ بە دڵ هاوار دەکەم، ئەی یەزدان، وەڵامم بدەوە، فەرزەکانت بەجێدەهێنم. | 145 |
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
| هاوار بۆ تۆ دەکەم، ڕزگارم بکە! یاساکانت پەیڕەو دەکەم. | 146 |
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
| پێش بەرەبەیان هەڵدەستم و هاوارت بۆ دەهێنم، ئومێدم بە بەڵێنی تۆ هەیە. | 147 |
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
| بە درێژایی شەو بەئاگام، بۆ ئەوەی لە بەڵێنەکانت وردببمەوە. | 148 |
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
| بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت گوێ لە دەنگم بگرە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە. | 149 |
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
| پیلانگێڕان نزیک بوونەوە، لە فێرکردنی تۆ دوورکەوتوونەتەوە. | 150 |
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
| بەڵام ئەی یەزدان، تۆ زۆر نزیکیت، هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستن. | 151 |
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
| لەمێژە لە یاساکانت دەزانم، کە بۆ هەتاهەتایە داتناوە. | 152 |
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
| سەیری ئازارم بکە و دەربازم بکە، چونکە فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم. | 153 |
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
| پارێزەری لە گرفتەکەم بکە و بمکڕەوە، بەگوێرەی بەڵێنەکەت بمژیێنەوە. | 154 |
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
| ڕزگاری لە بەدکاران دوورە، چونکە بەدوای فەرزەکانتدا ناگەڕێن. | 155 |
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
| ئەی یەزدان، بەزەییت زۆرە، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە. | 156 |
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
| دوژمنانم و ئەوانەی دەمچەوسێننەوە زۆرن، بەڵام لە یاساکانی تۆ لام نەداوە. | 157 |
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
| خیانەتکارانم بینی بێزم هاتەوە، چونکە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت نەبوون. | 158 |
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
| ببینە چەندە حەزم لە ڕێنماییەکانتە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە. | 159 |
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
| هەموو وشەکانی تۆ ڕاستییە، هەموو حوکمە ڕاستودروستەکانی هەتاهەتایین. | 160 |
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
| میرەکان بەبێ هۆ دەمچەوسێننەوە، بەڵام دڵم لە فەرمایشتی تۆ دەتۆقێت. | 161 |
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
| بە بەڵێنەکانت دڵشاد دەبم، وەک یەکێک دەستکەوتێکی زۆری چنگکەوتبێت. | 162 |
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
| ڕقم لە درۆیە و قێزم لێی دەبێتەوە، بەڵام حەزم لە فێرکردنی تۆیە. | 163 |
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
| ڕۆژانە حەوت جار ستایشت دەکەم، بۆ حوکمە ڕاستودروستەکانت. | 164 |
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
| ئاشتیێکی گەورە بۆ ئەوانەی حەز لە فێرکردنت دەکەن، هیچ شتێک بۆیان نابێتە کۆسپ. | 165 |
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
| ئەی یەزدان، هیوام بە ڕزگاریی تۆیە، ڕاسپاردەکانی تۆ پەیڕەو دەکەم. | 166 |
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
| گیانم یاساکانت پەیڕەو دەکات، چونکە زۆر حەزم لێیەتی. | 167 |
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
| ڕێنمایی و یاساکانی تۆ پەیڕەو دەکەم، چونکە هەموو ڕێگاکانم لەبەردەمتن. | 168 |
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
| ئەی یەزدان، با هاوارم بگاتە بەردەمت، بەگوێرەی پەیمانی خۆت تێمبگەیەنە. | 169 |
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
| با پاڕانەوەم بێتە بەردەمت، بەگوێرەی بەڵێنەکەت دەربازم بکە. | 170 |
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
| با لێوم ستایشی لێ بڕژێت، چونکە فێری فەرزەکانی خۆتم دەکەیت. | 171 |
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
| با زمانم گۆرانی بەسەر وتەکەتدا بڵێ، چونکە هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستودروستن. | 172 |
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
| با دەستت ئامادەبێت بۆ یارمەتیم، چونکە ڕێنماییەکانی تۆم هەڵبژاردووە. | 173 |
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
| ئەی یەزدان، من بە پەرۆشم بۆ ڕزگاریی تۆ، فێرکردنت شادی منە. | 174 |
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
| با گیانم بژیێتەوە بۆ ئەوەی ستایشت بکەم، حوکمەکانت یارمەتیم بدات. | 175 |
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
| وەک بەرخی وێڵ گومڕا بووم، بەدوای خزمەتکارەکەتدا بگەڕێ، چونکە ڕاسپاردەکانی تۆم لەبیر نەکردووە. | 176 |
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
