زەبوورەکان 119
| خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە ڕێگایان تەواوە، ئەوانەی بەپێی فێرکردنی یەزدان دەڕۆن. | 1 |
Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
| خۆزگە بەوانە دەخوازرێ کە یاساکەی پەیڕەو دەکەن، بە هەموو دڵەوە ڕوو لە خودا دەکەن. | 2 |
Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
| هەروەها خراپە ناکەن و بە ڕێگای ئەودا دەڕۆن. | 3 |
og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
| تۆ ڕێنماییەکانت داوە، بۆ ئەوەی خەڵک بە تەواوی گوێڕایەڵی بن. | 4 |
Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
| خۆزگە ڕێگاکانم بچەسپابوونایە لە بەجێگەیاندنی فەرزەکانت! | 5 |
Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
| ئەو کاتە شەرمەزار نەدەبووم، کە دەمڕوانییە هەموو ڕاسپاردەکانت. | 6 |
da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
| بە دڵی پاکەوە ستایشت دەکەم، کاتێک فێری حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم. | 7 |
Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
| فەرزەکانت بەجێدەهێنم، بە تەواوی وازم لێ مەهێنە. | 8 |
Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
| گەنج بە چی هەڵسوکەوتی خۆی بێگەرد دەکات؟ بە پاراستنی وشەکانت. | 9 |
Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
| بە هەموو دڵەوە ڕوو لە تۆ دەکەم، مەهێڵە لە ڕاسپاردەکانت گومڕابم. | 10 |
Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
| وشەکانی تۆم لەناو دڵم شاردووەتەوە، تاکو لە دژی تۆ گوناه نەکەم. | 11 |
Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
| ئەی یەزدان، ستایش بۆ تۆ! فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. | 12 |
Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
| بە لێوەکانی خۆم، باسی هەموو حوکمەکانی دەمی تۆ دەکەم. | 13 |
Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
| بە پەیڕەوکردنی یاساکانت شاد دەبم، وەک کەسێک سامانێکی زۆر دەبینێتەوە. | 14 |
Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
| لە ڕێنماییەکانت ورد دەبمەوە، چاو دەبڕمە ڕێگاکانت. | 15 |
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
| بە فەرزەکانت دڵخۆش دەبم، وشەکانی تۆم لە یاد ناچێت. | 16 |
Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
| چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکە، تاکو بژیم و گوێڕایەڵی فەرمانەکەت بم. | 17 |
Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
| چاوم بکەرەوە تاکو ئەوانە ببینم، کردەوە سەرسوڕهێنەرەکان لە فێرکردنت. | 18 |
Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
| من نامۆم لە زەوی، ڕاسپاردەکانی خۆتم لێ مەشارەوە. | 19 |
Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
| گیانم توایەوە لە تامەزرۆیی بۆ حوکمەکانت لە هەموو کاتێک. | 20 |
Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
| سەرزەنشتی لووت بەرزە نەفرەت لێکراوەکانت کرد، کە لە ڕاسپاردەکانی تۆ گومڕا بوون. | 21 |
Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
| ڕیسوایی و سووکایەتیم لەسەر لابە، چونکە یاسای تۆم پەیڕەو کردووە. | 22 |
Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
| هەرچەندە میرەکان دادەنیشن و لە دژم پیلان دەگێڕن، بەڵام خزمەتکارەکەت لە فەرزەکانت ورد دەبێتەوە. | 23 |
Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
| یاساکانت شادمانی منن، ئەوانە ڕاوێژکارەکانی منن. | 24 |
Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
| گیانم بە خۆڵەوە نووساوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە. | 25 |
Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
| باسی ڕێگاکانی خۆمم کرد، تۆ بەدەنگمەوە هاتیت، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. | 26 |
Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
| ڕێگای ڕێنماییەکانی خۆتم تێبگەیەنە، لە کارە سەرسوڕهێنەرەکانت ورد دەبمەوە. | 27 |
Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
| گیانم لە خەفەتان توایەوە، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت بەهێزم بکە. | 28 |
Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
| ڕێگای درۆم لێ دووربخەوە، لەگەڵم میهرەبان بە و فێری تەوراتی خۆتم بکە. | 29 |
Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
| ڕێگای ڕاستیم هەڵبژاردووە، حوکمەکانی تۆم خستووەتە بەرچاوم. | 30 |
Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
| دەست بە یاساکانی تۆوە دەگرم، ئەی یەزدان، ڕێ مەدە شەرمەزار بم! | 31 |
Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
| بە ڕاکردن لەسەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت دەڕۆم، چونکە دڵی منت ئازاد کرد. | 32 |
Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
| ئەی یەزدان، فێری ڕێگای فەرزەکانی خۆتم بکە، هەتا کۆتایی بەجێیان دەهێنم. | 33 |
Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
| تێمبگەیەنە و فێرکردنت پەیڕەو دەکەم، بە هەموو دڵەوە گوێڕایەڵی دەبم. | 34 |
Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
| بمخە سەر ڕێگای ڕاسپاردەکانت، چونکە دڵخۆشم دەکەن. | 35 |
Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
| دڵم بخەرە سەر یاساکانت، نەک سەر قازانج. | 36 |
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
| چاوم وەرگێڕە لە تەماشاکردنی شتی پووچ، لە ڕێگای خۆتدا بمبوژێنەوە. | 37 |
Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
| بەڵێنی خۆت بۆ خزتمەتکارەکەت بهێنە دی، ئەوەی بەوانەت داوە کە لێت دەترسن. | 38 |
Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
| ئەو سووکایەتییەم لەسەر لابە کە لێی دەترسم، چونکە حوکمەکانت چاکن. | 39 |
Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
| ئەوەتا پەرۆشی ڕێنماییەکانی تۆم، بە ڕاستودروستی خۆت بمژیێنەوە. | 40 |
Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
| ئەی یەزدان، با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەتم بۆ بێت، ڕزگارییەکەت بەگوێرەی بەڵێنی خۆت، | 41 |
Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
| جا وەڵامی ئەوە دەدەمەوە کە گاڵتەم پێ دەکات، چونکە پشتم بە بەڵێنی تۆ بەستووە. | 42 |
Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
| وشەی ڕاست هەرگیز لە دەمم دوور مەخەوە، چونکە ئومێدم بە حوکمەکانی تۆ هەیە. | 43 |
Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
| بە بەردەوامی گوێڕایەڵی فێرکردنی تۆ دەبم، هەتاهەتایە و هەتاسەر. | 44 |
Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
| بە ئازادی دەڕۆم، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم. | 45 |
Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
| لەبەردەم پاشاکانیش باسی یاساکانی تۆ دەکەم، شەرمەزاریش نابم. | 46 |
Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
| خۆشی لە ڕاسپاردەکانت دەبینم، چونکە حەزم لێیانە. | 47 |
Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
| دەست بۆ ڕاسپاردەکانت بەرز دەکەمەوە، ئەوەی خۆشم دەوێت، سەرنج دەدەمە فەرزەکانت. | 48 |
Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
| پەیمانی خۆت لەبیر بێت بۆ خزمەتکارەکەت، چونکە هیوات پێم داوە. | 49 |
Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
| لە کاتی تەنگانەمدا دڵنەوایی من ئەمەیە: بەڵێنەکەت منی ژیاندەوە. | 50 |
Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
| لووتبەرزەکان زۆر گاڵتەم پێ دەکەن، بەڵام من لە فێرکردنی تۆ لام نەداوە. | 51 |
De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
| ئەی یەزدان، حوکمە لەمێژینەکانی تۆم هاتەوە یاد، دڵنەواییم هاتەوە. | 52 |
Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
| لەبەر بەدکاران تووڕەییم جۆشا، ئەوانەی وازیان لە فێرکردنی تۆ هێناوە. | 53 |
Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
| فەرزەکانت بوونە بابەت گۆرانییەکانم، لە ماڵی ئاوارەییم. | 54 |
Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
| ئەی یەزدان، بە شەو یادی ناوی تۆ دەکەمەوە و گوێڕایەڵی فێرکردنت دەبم. | 55 |
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
| ئەم نەریتە بۆ من بوو: ڕێنماییەکانی تۆم پەیڕەو کرد. | 56 |
Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
| ئەی یەزدان، تۆ بەشی منی، بەڵێنم داوە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت بم. | 57 |
Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
| بە هەموو دڵەوە داوای ڕەزامەندی تۆ دەکەم، بەپێی بەڵێنی خۆت لەگەڵم میهرەبان بە. | 58 |
Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
| لە ڕێگای خۆم ڕامام، پێم بەرەو یاساکانت وەرگێڕایەوە. | 59 |
Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
| خێرا بووم و دوا نەکەوتم لە بەجێگەیاندنی ڕاسپاردەکانت. | 60 |
Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
| گوریسی بەدکاران منیان بەستووەتەوە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم. | 61 |
De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
| لە نیوەشەودا هەڵدەستم بۆ ئەوەی ستایشت بکەم لەسەر حوکمە ڕاستودروستەکانت. | 62 |
Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
| من هاوڕێی هەموو ئەوانەم لە تۆ دەترسن، لەوانەی ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەن. | 63 |
Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
| ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت زەوی پڕکردووە، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. | 64 |
Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
| ئەی یەزدان، چاکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت کرد، بەگوێرەی بەڵێنی خۆت. | 65 |
Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
| هەستی باش و زانینم فێر بکە، چونکە باوەڕم بە ڕاسپاردەکانت هەیە. | 66 |
Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
| بەر لەوەی زەلیل بم گومڕا بووم، بەڵام ئێستا گوێڕایەڵی فەرمایشتەکەت دەبم. | 67 |
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
| تۆ چاکیت و چاکەکاری، فەرزەکانی خۆتم فێر بکە. | 68 |
Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
| لووتبەرزان درۆم بۆ هەڵدەبەستن، بەڵام من بە هەموو دڵەوە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم. | 69 |
De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
| دڵیان وەک پیو بێ هەستە، بەڵام فێرکردنت شادییە بۆ من. | 70 |
Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
| چاک بوو بۆ من کە زەلیل بم، بۆ ئەوەی فێری فەرزەکانت بم. | 71 |
Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
| فێرکردنی دەمی تۆ لە هەزار زێڕ و زیو باشترە بۆ من. | 72 |
Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
| دەستی تۆ دروستی کردم و دایڕشتم، تێمبگەیەنە تاکو فێری ڕاسپاردەکانت بم. | 73 |
Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
| ئەوانەی لێت دەترسن شادمان دەبن کاتێک دەمبینن، چونکە من هیوام بە بەڵێنی تۆ هەیە. | 74 |
De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
| ئەی یەزدان، زانیم کە حوکمەکانت ڕاستودروستە، بە دڵسۆزی زەلیلت کردم. | 75 |
Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
| با خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بۆ دڵنەواییم بێت، بەپێی بەڵێنەکەت بۆ خزمەتکارەکەت. | 76 |
Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
| با بەزەییت بێتە لام بۆ ئەوەی بژیم، چونکە فێرکردنی تۆ شادمانییە بۆ من. | 77 |
Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
| با لووتبەرزان شەرمەزار بن، چونکە بوختانیان بۆ هەڵبەستم، بەڵام من سەرنج دەدەمە ڕێنماییەکانت. | 78 |
Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
| با ئەوانەی لێت دەترسن بگەڕێنەوە لای من، ئەوانەی لە یاساکانی تۆ تێدەگەن. | 79 |
Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
| با دڵم تەواو بێت لە فەرزەکانت، بۆ ئەوەی شەرمەزار نەبم. | 80 |
Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
| گیانم پەرۆشی ڕزگاریی تۆیە، ئومێدم بە بەڵێنی تۆیە. | 81 |
Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
| چاوم کز بوو لە چاوەڕوانی بەڵێنەکەت، دەپرسم: «کەی دڵنەواییم دەکەیت؟» | 82 |
Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
| هەرچەندە وەک مەشکەیەکی پڕ دووکەڵم لێهاتووە، فەرزەکانی تۆم لەیاد نەکردووە. | 83 |
Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
| خزمەتکارەکەت دەبێ چەند ڕۆژ چاوەڕێ بکات؟ کەی حوکم دەدەیت بەسەر ئەوانەی من دەچەوسێننەوە؟ | 84 |
Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
| لووتبەرزان چاڵیان بۆم هەڵکەندووە، ئەمەش بەگوێرەی فێرکردنی تۆ نییە! | 85 |
De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
| هەموو ڕاسپاردەکانت جێی متمانەن، فریام بکەوە، چونکە بە فێڵ دەمچەوسێننەوە! | 86 |
Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
| خەریک بوو لەسەر زەوی کۆتاییم پێ بهێنن، بەڵام من دەستبەرداری ڕێنماییەکانی تۆ نەبووم. | 87 |
De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
| بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە، یاساکانی دەمی تۆ پەیڕەو دەکەم. | 88 |
Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
| ئەی یەزدان، فەرمایشتی تۆ هەتاهەتاییە، لە ئاسمان چەسپاوە. | 89 |
Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
| دڵسۆزیت نەوە دوای نەوەیە، زەویت دامەزراند و دەمێنێت. | 90 |
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
| ئەوان بە حوکمەکانی تۆ هەتا ئەمڕۆ ماون، چونکە هەمووان خزمەتکاری تۆن. | 91 |
De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
| ئەگەر فێرکردنی تۆ سەرچاوەی شادیم نەدەبوو، بە زەلیلی خۆم لەناودەچووم. | 92 |
Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
| هەرگیز ڕێنماییەکانت لەبیرناکەم، چونکە بەوان منت ژیاندەوە. | 93 |
Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
| من هی تۆم، ڕزگارم بکە، چونکە داواکاری ڕێنماییەکانی تۆم. | 94 |
Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
| بەدکارەکان خۆیان بۆم ماتداوە تاکو بمفەوتێنن، بەڵام من لە یاساکانی تۆ ڕادەمێنم. | 95 |
De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
| بۆ هەموو تەواوییەک سنوورم بینی، بەڵام ڕاسپاردەی تۆ زۆر فراوانە. | 96 |
Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
| چەند حەزم لە فێرکردنی تۆیە! بە درێژایی ڕۆژ لێی ورد دەبمەوە. | 97 |
Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
| بەهۆی ڕاسپاردەکانت لە دوژمنەکانم داناتر بووم، چونکە هەتاهەتایە بۆ منە. | 98 |
Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
| لە هەموو مامۆستاکانم هۆشمەندتر بووم، چونکە لە یاساکانت ورد دەبمەوە. | 99 |
Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
| لە پیرەکان زیاتر تێدەگەم، چونکە ڕێنماییەکانت پەیڕەو دەکەم. | 100 |
Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
| پێی خۆمم قەدەغە کردووە لە هەموو ڕێگایەکی خراپ، بۆ ئەوەی گوێڕایەڵی فەرمانی تۆ بم. | 101 |
Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
| لە حوکمەکانی تۆ لام نەداوە، چونکە تۆ خۆت فێرت کردووم. | 102 |
Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
| بەڵێنەکانت چەند شیرینن بۆ زمانم، لە هەنگوین شیرینترن بۆ دەمم. | 103 |
Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
| لە ڕێنماییەکانی تۆ تێگەیشتنم بەدەستهێنا، بۆیە ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە. | 104 |
Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
| وشەکانی تۆ چرایە بۆ پێیەکانم، ڕووناکییە بۆ ڕێگام. | 105 |
Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
| سوێندم خواردووە و بەجێی دەهێنم، کە ملکەچی حوکمە ڕاستودروستەکانت دەبم. | 106 |
Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
| ئەی یەزدان، زۆر ئازارم چێژتووە، جا بەپێی بەڵێنی خۆت بمژیێنەوە. | 107 |
Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
| ئەی یەزدان، بە ستایشە خۆویستەکانی دەمم ڕازی بە، حوکمەکانی خۆتم فێر بکە. | 108 |
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
| هەمیشە گیانم لەناو دەستمدایە، بەڵام فێرکردنی تۆ لەبیرناکەم. | 109 |
Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
| بەدکاران تەڵەیان بۆم ناوەتەوە، بەڵام من لە ڕێنماییەکانی تۆ گومڕا نابم. | 110 |
De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
| یاساکانت هەتاهەتایە گەنجینەن بۆ من، چونکە ئەوان شادی دڵمن. | 111 |
Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
| دڵم بۆ بەجێهێنانی فەرزەکانت تەرخان دەکەم، هەتاهەتایە و هەتا کۆتایی. | 112 |
Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
| ڕقم لە کەسانی دوودڵە، حەزم لە فێرکردنی تۆیە. | 113 |
De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
| تۆ پەناگا و قەڵغانی منیت، هیوام بە بەڵێنی تۆیە. | 114 |
Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
| ئەی بەدکارەکان، لێم دوور بکەونەوە، تاکو ڕاسپاردەکانی خودای خۆم پەیڕەو بکەم. | 115 |
Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
| بەپێی بەڵێنەکەی خۆت پشتم بگرە هەتا بژیم، لە ئومێدی خۆم شەرمەزارم مەکە. | 116 |
Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
| پشتم بگرە و ڕزگاردەبم، هەمیشە چاوم لە فەرزەکانت دەبێت. | 117 |
Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
| هەموو ئەوانەی لە فەرزەکانی تۆ گومڕا بوون ڕەتیان دەکەیتەوە، چونکە فێڵەکەیان پووچە. | 118 |
Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
| هەموو بەدکارانی زەوی وەک خڵت جیا دەکەیتەوە، بۆیە حەزم لە یاساکانتە. | 119 |
Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
| لەشم لە تۆقینی تۆ دەلەرزێت و لە حوکمەکانت دەترسم. | 120 |
Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
| دادپەروەری و ڕاستودروستیم بەجێهێناوە، ڕادەستی زۆردارم مەکە. | 121 |
Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
| بەڵێن بدە چاکە لەگەڵ خزمەتکاری خۆت بکەیت، با لووتبەرزەکان ستەمم لێ نەکەن. | 122 |
Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
| چاوم شل بوو لە پەرۆشیم بۆ ڕزگارییەکەت، بۆ بەجێهێنانی بەڵێنە ڕاستودروستەکەت. | 123 |
Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
| بەپێی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت لەگەڵ خزمەتکارەکەت ڕەفتار بکە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. | 124 |
Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
| من خزمەتکاری تۆم، تێمبگەیەنە، بۆ ئەوەی لە یاساکانت تێبگەم. | 125 |
Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
| ئەی یەزدان، کاتی کارکردنی تۆیە، چونکە فێرکردنی تۆ شکێنراوە. | 126 |
Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
| لەبەر ئەوەی حەز لە ڕاسپاردەکانت دەکەم زیاتر لە زێڕ، لە زێڕی پوختەکراو، | 127 |
Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
| هەروەها لەبەر ئەوەی هەموو ڕێنماییەکانت بە ڕاست دەزانم، ڕقم لە هەموو ڕێگایەکی خوارە. | 128 |
Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
| یاساکانت سەرسوڕهێنەرە، بۆیە گیانم پەیڕەویان دەکات. | 129 |
Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
| ڕوونکردنەوەی فەرمایشتەکانت ڕووناکی دەبەخشێت، تێگەیشتنیش بە نەزانەکان. | 130 |
Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
| دەمم کردەوە و هەناسەبڕکێمە، چونکە پەرۆشی ڕاسپاردەکانی تۆم. | 131 |
Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
| ئاوڕم لێ بدەوە و لەگەڵم میهرەبان بە، وەک نەریتی خۆت بۆ ئەوانەی ناوی تۆیان خۆشدەوێت. | 132 |
Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
| هەنگاوەکانم لەسەر وتەکەت بچەسپێنە، مەهێڵە هیچ گوناهێک بەسەرمدا زاڵ بێت. | 133 |
Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
| لە زۆرداری مرۆڤ بمکڕەوە، بۆ ئەوەی ڕێنماییەکانی تۆ پەیڕەو بکەم. | 134 |
Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
| ڕووت بەسەر خزمەتکاری خۆتدا بدرەوشێنەوە، فێری فەرزەکانی خۆتم بکە. | 135 |
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
| جۆگەی ئاو لە چاوەکانم دادەڕژێت، چونکە فێرکردنت پەیڕەو ناکرێت. | 136 |
Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
| ئەی یەزدان، تۆ ڕاستودروستیت، حوکمەکانت ڕاستن. | 137 |
Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
| ئەو یاسایانەی دەرتکردووە ڕاستودروستن و بە تەواوی جێی متمانەن. | 138 |
Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
| دڵگەرمیم سووتاندمی، چونکە دوژمنانم فەرمانەکانی تۆیان لەبیر کردووە. | 139 |
Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
| بەڵێنی تۆ زۆر تاقیکراوەتەوە، خزمەتکارەکەت حەزی لێیەتی. | 140 |
Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
| من بچووک و ڕیسوام، بەڵام ڕێنماییەکانت لە یاد ناکەم. | 141 |
Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
| ڕاستودروستیت هەتاهەتایی تەواوە و فێرکردنت ڕاستە. | 142 |
Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
| تەنگانە و ناخۆشیم تووش بووە، بەڵام ڕاسپاردەکانت شادی منن. | 143 |
Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
| یاساکانت هەتاهەتایە ڕاستودروستن، تێمبگەیەنە بۆ ئەوەی بژیم. | 144 |
Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
| پڕ بە دڵ هاوار دەکەم، ئەی یەزدان، وەڵامم بدەوە، فەرزەکانت بەجێدەهێنم. | 145 |
Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
| هاوار بۆ تۆ دەکەم، ڕزگارم بکە! یاساکانت پەیڕەو دەکەم. | 146 |
Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
| پێش بەرەبەیان هەڵدەستم و هاوارت بۆ دەهێنم، ئومێدم بە بەڵێنی تۆ هەیە. | 147 |
Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
| بە درێژایی شەو بەئاگام، بۆ ئەوەی لە بەڵێنەکانت وردببمەوە. | 148 |
Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
| بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت گوێ لە دەنگم بگرە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە. | 149 |
Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
| پیلانگێڕان نزیک بوونەوە، لە فێرکردنی تۆ دوورکەوتوونەتەوە. | 150 |
De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
| بەڵام ئەی یەزدان، تۆ زۆر نزیکیت، هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستن. | 151 |
Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
| لەمێژە لە یاساکانت دەزانم، کە بۆ هەتاهەتایە داتناوە. | 152 |
Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
| سەیری ئازارم بکە و دەربازم بکە، چونکە فێرکردنی تۆ لەبیر ناکەم. | 153 |
Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
| پارێزەری لە گرفتەکەم بکە و بمکڕەوە، بەگوێرەی بەڵێنەکەت بمژیێنەوە. | 154 |
Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
| ڕزگاری لە بەدکاران دوورە، چونکە بەدوای فەرزەکانتدا ناگەڕێن. | 155 |
Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
| ئەی یەزدان، بەزەییت زۆرە، بەگوێرەی حوکمەکانت بمژیێنەوە. | 156 |
Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
| دوژمنانم و ئەوانەی دەمچەوسێننەوە زۆرن، بەڵام لە یاساکانی تۆ لام نەداوە. | 157 |
Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
| خیانەتکارانم بینی بێزم هاتەوە، چونکە گوێڕایەڵی فەرمانەکانت نەبوون. | 158 |
Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
| ببینە چەندە حەزم لە ڕێنماییەکانتە، ئەی یەزدان، بەگوێرەی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت بمژیێنەوە. | 159 |
Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
| هەموو وشەکانی تۆ ڕاستییە، هەموو حوکمە ڕاستودروستەکانی هەتاهەتایین. | 160 |
Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
| میرەکان بەبێ هۆ دەمچەوسێننەوە، بەڵام دڵم لە فەرمایشتی تۆ دەتۆقێت. | 161 |
Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
| بە بەڵێنەکانت دڵشاد دەبم، وەک یەکێک دەستکەوتێکی زۆری چنگکەوتبێت. | 162 |
Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
| ڕقم لە درۆیە و قێزم لێی دەبێتەوە، بەڵام حەزم لە فێرکردنی تۆیە. | 163 |
Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
| ڕۆژانە حەوت جار ستایشت دەکەم، بۆ حوکمە ڕاستودروستەکانت. | 164 |
Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
| ئاشتیێکی گەورە بۆ ئەوانەی حەز لە فێرکردنت دەکەن، هیچ شتێک بۆیان نابێتە کۆسپ. | 165 |
Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
| ئەی یەزدان، هیوام بە ڕزگاریی تۆیە، ڕاسپاردەکانی تۆ پەیڕەو دەکەم. | 166 |
Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
| گیانم یاساکانت پەیڕەو دەکات، چونکە زۆر حەزم لێیەتی. | 167 |
Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
| ڕێنمایی و یاساکانی تۆ پەیڕەو دەکەم، چونکە هەموو ڕێگاکانم لەبەردەمتن. | 168 |
Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
| ئەی یەزدان، با هاوارم بگاتە بەردەمت، بەگوێرەی پەیمانی خۆت تێمبگەیەنە. | 169 |
Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
| با پاڕانەوەم بێتە بەردەمت، بەگوێرەی بەڵێنەکەت دەربازم بکە. | 170 |
Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
| با لێوم ستایشی لێ بڕژێت، چونکە فێری فەرزەکانی خۆتم دەکەیت. | 171 |
Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
| با زمانم گۆرانی بەسەر وتەکەتدا بڵێ، چونکە هەموو ڕاسپاردەکانت ڕاستودروستن. | 172 |
Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
| با دەستت ئامادەبێت بۆ یارمەتیم، چونکە ڕێنماییەکانی تۆم هەڵبژاردووە. | 173 |
Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
| ئەی یەزدان، من بە پەرۆشم بۆ ڕزگاریی تۆ، فێرکردنت شادی منە. | 174 |
Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
| با گیانم بژیێتەوە بۆ ئەوەی ستایشت بکەم، حوکمەکانت یارمەتیم بدات. | 175 |
Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
| وەک بەرخی وێڵ گومڕا بووم، بەدوای خزمەتکارەکەتدا بگەڕێ، چونکە ڕاسپاردەکانی تۆم لەبیر نەکردووە. | 176 |
Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
