< زەبوورەکان 116 >
یەزدانم خۆشدەوێت، چونکە گوێ لە دەنگ و لە پاڕانەوەم دەگرێت، | 1 |
Det är mig ljuft, att Herren hörer mina röst och mina bön;
چونکە گوێی خۆی بۆم شل کرد، هەتا ماوم هەر لێی دەپاڕێمەوە. | 2 |
Att han böjer sina öron till mig; derföre vill jag åkalla honom i mina lifsdagar.
تۆڕی مەرگ دەوری دام، ناخۆشی جیهانی مردووان کەوتە سەرم، دەرد و تەنگانەم چێژت. (Sheol ) | 3 |
Dödsens snaror hade omfattat mig, och helvetes ångest hade råkat uppå mig; jag kom i jämmer och nöd. (Sheol )
بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە: «ئەی یەزدان، تکات لێ دەکەم، گیانم دەرباز بکە!» | 4 |
Men jag åkallade Herrans Namn: O! Herre, fräls mina själ.
یەزدان میهرەبان و ڕاستودروستە، خودامان بە بەزەییە. | 5 |
Herren är nådelig och rättfärdig, och vår Gud är barmhertig.
یەزدان چاودێری خەڵکی ساکار دەکات، کاتێک زەلیل بووم، ئەو ڕزگاری کردم. | 6 |
Herren bevarar de enfaldiga; när jag nederligger så hjelper han mig.
ئەی گیانی من، بگەڕێوە بۆ ئارامی خۆت، چونکە یەزدان چاکەی بەسەرتدا باراند. | 7 |
Var nu åter tillfrids, min själ; ty Herren gör dig godt.
تۆ گیانی منت لە مردن ڕزگار کرد، چاوەکانم لە فرمێسک، پێیەکانم لە خزان، | 8 |
Ty du hafver uttagit mina själ utu dödenom, mina ögon ifrå tårar, min fot ifrå fall.
تاکو دۆستایەتی یەزدان بکەم لە خاکی زیندووان. | 9 |
Jag vill vandra för Herranom uti de lefvandes lande.
باوەڕم هەبوو، بۆیە گوتم: «من زۆر دەردەدارم!» | 10 |
Jag tror, derföre talar jag; men jag varder svårliga plågad.
من لە کاتی تۆقینەکەمدا گوتم: «مرۆڤ هەموو درۆزنن!» | 11 |
Jag sade i min häpenhet: Alla menniskor äro lögnaktige.
چی بدەمەوە یەزدان، بەرامبەر هەموو چاکەکانی بۆ من. | 12 |
Huru skall jag vedergälla Herranom alla hans välgerningar, som han mig gör?
جامی ڕزگاری بەرز دەکەمەوە و بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. | 13 |
Jag vill taga den helsosamma kalken, och predika Herrans Namn.
نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی. | 14 |
Jag vill betala mina löften Herranom, för allt folk.
یەزدان مردنی خۆشەویستانی لەلا سەنگینە. | 15 |
Hans helgons död är dyr hållen för Herranom.
ئەی یەزدان، من بە ڕاستی خزمەتکاری تۆم، من خزمەتکاری تۆم، کوڕی کەنیزەکەت، تۆ کۆتەکانی منت کردەوە. | 16 |
O! Herre, jag är din tjenare; jag är din tjenare, dine tjenarinnos son; du hafver sönderslitit mina band.
قوربانی سوپاسگوزاری بۆ تۆ سەردەبڕم، بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. | 17 |
Dig vill jag offra tacksägelse, och predika Herrans Namn.
نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی، | 18 |
Jag vill betala mina löften Herranom, för allt hans folk;
لە حەوشەی ماڵی یەزداندا، لە ناوەندی تۆدا، ئەی ئۆرشەلیم. هەلیلویا! | 19 |
Uti gårdarna åt Herrans hus, uti dig, Jerusalem. Halleluja.