< زەبوورەکان 116 >

یەزدانم خۆشدەوێت، چونکە گوێ لە دەنگ و لە پاڕانەوەم دەگرێت، 1
Det är mig ljuft, att Herren hörer mina röst och mina bön;
چونکە گوێی خۆی بۆم شل کرد، هەتا ماوم هەر لێی دەپاڕێمەوە. 2
Att han böjer sina öron till mig; derföre vill jag åkalla honom i mina lifsdagar.
تۆڕی مەرگ دەوری دام، ناخۆشی جیهانی مردووان کەوتە سەرم، دەرد و تەنگانەم چێژت. (Sheol h7585) 3
Dödsens snaror hade omfattat mig, och helvetes ångest hade råkat uppå mig; jag kom i jämmer och nöd. (Sheol h7585)
بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە: «ئەی یەزدان، تکات لێ دەکەم، گیانم دەرباز بکە!» 4
Men jag åkallade Herrans Namn: O! Herre, fräls mina själ.
یەزدان میهرەبان و ڕاستودروستە، خودامان بە بەزەییە. 5
Herren är nådelig och rättfärdig, och vår Gud är barmhertig.
یەزدان چاودێری خەڵکی ساکار دەکات، کاتێک زەلیل بووم، ئەو ڕزگاری کردم. 6
Herren bevarar de enfaldiga; när jag nederligger så hjelper han mig.
ئەی گیانی من، بگەڕێوە بۆ ئارامی خۆت، چونکە یەزدان چاکەی بەسەرتدا باراند. 7
Var nu åter tillfrids, min själ; ty Herren gör dig godt.
تۆ گیانی منت لە مردن ڕزگار کرد، چاوەکانم لە فرمێسک، پێیەکانم لە خزان، 8
Ty du hafver uttagit mina själ utu dödenom, mina ögon ifrå tårar, min fot ifrå fall.
تاکو دۆستایەتی یەزدان بکەم لە خاکی زیندووان. 9
Jag vill vandra för Herranom uti de lefvandes lande.
باوەڕم هەبوو، بۆیە گوتم: «من زۆر دەردەدارم!» 10
Jag tror, derföre talar jag; men jag varder svårliga plågad.
من لە کاتی تۆقینەکەمدا گوتم: «مرۆڤ هەموو درۆزنن!» 11
Jag sade i min häpenhet: Alla menniskor äro lögnaktige.
چی بدەمەوە یەزدان، بەرامبەر هەموو چاکەکانی بۆ من. 12
Huru skall jag vedergälla Herranom alla hans välgerningar, som han mig gör?
جامی ڕزگاری بەرز دەکەمەوە و بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. 13
Jag vill taga den helsosamma kalken, och predika Herrans Namn.
نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی. 14
Jag vill betala mina löften Herranom, för allt folk.
یەزدان مردنی خۆشەویستانی لەلا سەنگینە. 15
Hans helgons död är dyr hållen för Herranom.
ئەی یەزدان، من بە ڕاستی خزمەتکاری تۆم، من خزمەتکاری تۆم، کوڕی کەنیزەکەت، تۆ کۆتەکانی منت کردەوە. 16
O! Herre, jag är din tjenare; jag är din tjenare, dine tjenarinnos son; du hafver sönderslitit mina band.
قوربانی سوپاسگوزاری بۆ تۆ سەردەبڕم، بە ناوی یەزدانەوە دەپاڕێمەوە. 17
Dig vill jag offra tacksägelse, och predika Herrans Namn.
نەزرەکانم بۆ یەزدان بەجێدەهێنم، بەرامبەر بە هەموو گەلەکەی، 18
Jag vill betala mina löften Herranom, för allt hans folk;
لە حەوشەی ماڵی یەزداندا، لە ناوەندی تۆدا، ئەی ئۆرشەلیم. هەلیلویا! 19
Uti gårdarna åt Herrans hus, uti dig, Jerusalem. Halleluja.

< زەبوورەکان 116 >